is. Ata baxan, at saxlayan. // Yaxşı at minən adam; atbaz
is. At saxlama, at yetişdirmə. Qədim skiflərin atçılıq təsərrüfatları olmuşdur. – Əhalinin bir qismi kənd təsərrüfatı – əkinçilik, bağçılıq, dəyirmanç
bax atmilçəyi
“Atdırmaq”dan məch
“Atdırmaq”dan f.is
1. “Atmaq”dan icb.f. Tonqala atdırmaq. 2. f. Kəsmək, üzmək. [Koxa] xəncəri çıxarıb pişiyin boynunu atdırdı
[yun.] Ateizm tərəfdarı, allahsız. Ateist fikrin tarixi. Ateist görüşlərin rüşeymləri. Ateist baxış və əqidəsi
[yun.] Allahın varlığını, fövqəltəbii qüvvələri və dinləri elmi biliklərə əsasən inkar etmə; allahsızlıq
[fr.] Rəssam, heykəltəraş, fotoqraf və s. emalatxanası. // Ümumiyyətlə emalatxana. Soyuducu cihazlar təmir olunan atelyelərin sayı artırılır
is. [fars.] 1. Od. Atəşin təqazası yandırmaqdır. O xasiyyət daim onda büruz edər. “Əkinçi”. Hər tərəfi atəş sarımış, alovların təşkil etdiyi atəşin da
sif. [fars.] şair. Od yağdıran, qızğın, hərarətli. Batdı əncüm, çıxdı gün, ya bir əsiri-eşqdir; Tökdü dürri-əşkü çəkdi ahiatəşbar sübh
is. [fars.] 1. Yanar və partlayıcı maddələrdən bəzəkli, rəngbərəng işıqlar verən fişənglər və s. hazırlayan usta; fişəngçi, pirotexnik
is. 1. Yanar və partlayıcı maddələrdən bəzəkli, rəngbərəng işıqlar verən fişənglər və s. hazırlama işi; pirotexnika
is. zool. Üst qabığı fosforla örtülü olduğundan qaranlıqda işıq saçan böcək
sif. [fars.] Atəş saçan, od püskürən; çox parlaq. Yaşıl çəmən üstü gün atəşfəşan; Parıldayır lacivərdi-asiman
bax atəşbazlıq 2-ci mənada. Müsamirədə dövlət filarmoniyasının … artistləri də iştirak edəcəkdilər. Axırda atəşfəşanlıq olacaqdı
is. [fars.] 1. bax atəşgədə. Tam bu sırada Solmaz atəşgah qapısında görünür… C.Cabbarlı. Sonralar Suraxanı kəndində tikilmiş atəşgah indi də durur
is. [fars.] Atəşpərəstlərin ibadətgahı, məbədi. Suraxanı atəşgədəsi. Atəşgədələrdə müxtəlif dini ayinlər icra edilir, qurbanlar kəsilirdi
is. [fars.] Od yanan yer, ocaq, odluq
sif. [fars.] Odlu, od kimi isti. Qan-yaş töküb yanında gəzər atəşin kəbab; Məşuqə bənzər atəşü aşiq kəbab ona
is. Qızğınlıq, hərarətlilik, ehtiraslılıq
is. [fars.] Ocaqdan od çəkmək üçün dəmir alət
is. Müharibə aparan tərəflər arasında atəşin müvəqqəti dayandırılması. Atəşkəs rejiminin pozulması
bax atəşböcəyi. İsti tərəflərin dəryalarında çox kiçik, şəfəqli heyvanlar – atəşqurdları olur. H.Zərdabi
məch. Odlandırılmaq, alovlandırılmaq, alışdırılmaq
“Atəşləndirmək”dən f.is
f. Odlandırmaq, alovlandırmaq, alışdırmaq
sif. 1. Hərarətli, odlu, qızğın, alovlu. // məc. Çox təsirli. 2. məc. Coşqun, ehtiraslı, dəliqanlı. [Şeyda:] [Gavə] atəşli bir qəlblə inqilab başladı,
is. Od yanan yer, od qoyulmağa məxsus yer; odluq, külxan
is. 1. Odluluq, alovluluq, hərarətlilik. 2. məc. Coşqunluq, qızğınlıq, dəliqanlılıq, ehtiraslılıq
sif. [fars.] 1. Odlu, atəşin, hərarətli, qızğın. 2. məc. Çox təsirli
is. [fars.] Od parçası, qığılcım, şərarə
is. [fars.] İbtidai cəmiyyətdə: oda ibadət edən, odu ilahi qüvvə sayıb ona sitayiş edən adam. Atəşpərəstlərin öz kitablarından alınan tarixi xəbərlər
is. Oda sitayiş etmə, atəşpərəstlərin dini. Hələ tarixi miladidən çox-çox əvvəl, atəşpərəstlik meydana çıxdığı zaman bizim qədim babalarımız bir sıra
sif. [fars.] Od rəngli, od rəngində olan; qırmızı. Atəşrəng şərab
is. [fars.] Odluq, od olan yer
sif. [fars.] Odlu danışan, ağzından od tökülən, son dərəcə təsirli söz və ya nitq söyləmək qabiliyyəti olan; sözükəsərli, yaxşı natiq
is. bot. Çoxillik bir bitki. Atəvəliyi çoxillik bitki olub yerüstü gövdəsinin uzunluğu 1,5 m-ə çatır
f. 1. Bir şeyi əlləri ilə yuxarıya atmaq və yerə düşərkən tutmaq. Paltarlarımızı tamam çıxarıb adama bir fitə tutardıq və sonra on-on beş girvənkə gəl
1. sif. Yaxşı tüfəng atan, yaxşı nişan vuran; mahir nişançı. // tar. Nişançı. Fəhlələrdən təşkil edilmiş atıcı dəstələri birinci gün lazımi kömək göst
is. 1. Yaxşı tüfəng atmaq, nişan vurmaq qabiliyyəti; mahir nişançılıq. Müasir atıcılıq idmanı. – Getdikcə Camalın ovçuluq və atıcılıq şöhrəti hər yana
is. bot. Cənub rayonlarında yayılmış quraqlıqsevən çoxillik bitki
“Atılmaq”dan f.is
1. “Atmaq”dan məch. 2. t-siz. Bir şeyin üstündən hoppanmaq, hoppanıb tullanmaq. Xəndəkdən atılıb keçmək
is. 1. Atmaq işi. 2. Yalnız bir, iki və s. sözü ilə: bir atım – bir dəfə atmağa, işlədilməyə, bir dəfəliyə kifayət edəcək miqdar
zərf Dağılmış, tökülmüş, səpələnmiş halda. [Leyla] pambıq kimi atım-atım edilmiş evdə, əli qoynunda oturub Qulamı gözlədi
is. Tüfəng, tapança və s. atmaq işi və üsulu. Atış meydanı
is. 1. İki tərəfin, ya iki adamın qarşı-qarşıya durub bir-birinə güllə atması, atəş açması. Tətillər, atışmalar, üsyanlar, axırda isə işçilər hakimliy
qarş. 1. Qarşı-qarşıya durub, bir-birinə güllə atmaq. [Mahmud:] Bəy də beş-on nökərləri ilə bir daldaya girib camaatla atışır
is. [ər.] köhn. şair. 1. Gələcək. Onda guya gülümsəyir ati. C.Cabbarlı. 2. Yer. halında: atidə – aşağıda, altda