Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ENSİKLOPEDİYAÇI

    bax ensiklopedist 2-ci mənada. Axı, o dövr Didro başda olmaqla Fransada məşhur ensiklopediyaçıların humanizm, azadlıq, bəşəriyyətçilik bayrağını ucalt

    Tam oxu »
  • ENSİKLOPEDİ́ZM

    [fr.] kit. Geniş, hərtərəfli məlumat, təhsil

    Tam oxu »
  • ENSİZ

    sif. Eni az olan, dar. Ensiz küçə. Ensiz parça. Ensiz səki. – [Məşuqə] …ensiz cığırla birbaş buraya yüyürdü

    Tam oxu »
  • ENSİZLƏŞDİRİLMƏ

    “Ensizləşdirilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ENSİZLƏŞDİRİLMƏK

    məch. Ensiz hala salınmaq, eni azaldılmaq, darlaşdırılmaq

    Tam oxu »
  • ENSİZLƏŞDİRMƏ

    “Ensizləşdirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ENSİZLƏŞDİRMƏK

    f. Ensiz hala salmaq, eninə azaltmaq, darlaşdırmaq

    Tam oxu »
  • ENSİZLƏŞMƏ

    “Ensizləşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ENSİZLƏŞMƏK

    f. Getdikcə daralmaq, ensiz olmaq. Yol getdikcə ensizləşirdi

    Tam oxu »
  • ENSİZLİK

    is. Ensiz şeyin halı; en cəhətdən darlıq

    Tam oxu »
  • ENTOMOLÓGİYA

    [yun.] Zoologiyanın həşərat (böcəklər) bəhsi

    Tam oxu »
  • ENTOMOLOJİ́

    sif. [yun.] Entomologiyaya aid. Entomoloji tədqiqat

    Tam oxu »
  • ENTOMÓLOQ

    [yun. entoma – həşəratlar və logos – elm] Entomologiya mütəxəssisi. Axmazın yanında Sultanov entomoloq həkimi ilə görüşdü

    Tam oxu »
  • ENTUZİÁST

    [yun.] Bütün qüvvəsi ilə, böyük şövq və həvəslə işləyən adam. // Bütün qüvvə və həvəsini bir işə verən, bir şeyin coşqun pərəstişkarı olan adam

    Tam oxu »
  • ENTUZİÁZM

    [yun.] Böyük şövq və həvəs; vəcd

    Tam oxu »
  • EOLİT

    [yun. eos – şəfəq və lithos – daş] arxeol. 1. Daş dövrünün, ən qədim ibtidai daş alətləri qayrılan mərhələsi

    Tam oxu »
  • EPİDEMİ́K

    sif. [yun.] Epidemiya mahiyyətində olan; yoluxucu, yoluxma. Epidemik xəstəliklər. // məc. Epidemiya kimi hər yerə yayılmış

    Tam oxu »
  • EPİDEMİOLOGİYA

    [yun.] Tibb elminin yoluxucu xəstəliklərin törəyib yayılması səbəblərini öyrənən və onların qarşısını almaq üsullarından bəhs edən sahəsi

    Tam oxu »
  • EPİDEMİÓLOQ

    [yun.] Epidemiologiya mütəxəssisi

    Tam oxu »
  • EPİDÉMİYA

    [yun] tib. Hər hansı bir yoluxucu xəstəliyin geniş yayılması. Tif epidemiyası. Vəba epidemiyası. – Hərgah bir yerdə epidemiya varsa, həkimlərimizdən t

    Tam oxu »
  • ÉPİK

    is. [yun.] Epik əsərlər müəllifi

    Tam oxu »
  • EPİ́K₂

    sif. [yun.] ədəb. Eposa aid, epos xüsusiyyətli. Epik əsərlər. Epik dastanlar

    Tam oxu »
  • ÉPİKA

    [yun.] ədəb. Epik əsərlər

    Tam oxu »
  • EPİKLİK

    is. Epik xüsusiyyət daşıma. Diskussiyanın gedişində romanın inkişaf etdirilməsinin mühüm məsələləri, onun forma və kompozisiyası, epiklik, tarixilik v

    Tam oxu »
  • EPİKRİ́Z

    is. [yun.] Xəstəliklə bağlı yekun nəticə, qərar

    Tam oxu »
  • EPİKÜRÇÜ

    is. 1. Epikür fəlsəfəsi tərəfdarı. 2. məc. kit. Zövq və nəşəni hər şeydən üstün tutan adam; kefcil, işrətpərəst

    Tam oxu »
  • EPİKÜRÇÜLÜK

    is. 1. Qədim yunan materialist filosofu və ateisti Epikürün fəlsəfi nəzəriyyəsi. 2. kit. Həmin nəzəriyyədən yanlış nəticə çıxaran, həyatın mənasını ke

    Tam oxu »
  • EPİKÜRİ́ZM

    bax epikürçülük. Əsrlərdən bəri mistik dona geydirilmiş platonik eşqə qarşı poeziyada bir növ epikürizm gəlir

    Tam oxu »
  • EPİQÓN

    [yun.] Özünün müstəqil yaradıcılıq siması olmayıb, hər hansı bir siyasi, ədəbi, elmi və başqa cərəyanı təqlid edən yazıçı, alim və b

    Tam oxu »
  • EPİQONLUQ

    is. Elmdə, siyasətdə, incəsənətdə və s.-də təqlidçilik. …XIX əsrin ortalarında bütün Yaxın Şərq ədəbiyyatında belə bir vəziyyət əmələ gəlmişdi ki, keç

    Tam oxu »
  • EPİ́QRAF

    [yun. epigraphe – yazı] 1. Qədim yunanlarda: abidə üzərində yazı. 2. ədəb. Əsərin və ya onun bölmələrinin başlıqlarından sonra yazılan sözlər; zərbimə

    Tam oxu »
  • EPİQRAFİ́K

    sif. [yun.] Epiqrafikaya aid olan, epiqrafika xarakterində olan. Epiqrafik mətn. Epiqrafik material

    Tam oxu »
  • EPİQRÁFİKA

    [yun.] Epiqraflar haqqında elm

    Tam oxu »
  • EPİQRÁM

    [yun. epigramma – yazı] 1. Qədim yunanlarda: abidələr, binalar, hədiyyələr və s. üzərində yazılan yadigarlıq yazı

    Tam oxu »
  • EPİLÉPSİYA

    [yun. epilepsia – özündən getmə] tib. Vaxtaşırı və qəflətən bərk qıcolma və özündəngetmə şəklində cərəyan edən xroniki sinir xəstəliyi

    Tam oxu »
  • EPİLÉPTİK

    [yun.] Epileptik xəstəliyi olan adam. Epileptiklərin xasiyyəti get-gedə dəyişir. – O, “uşaqları gözləyin, uşaqları gözləyin”, – deyə-deyə epileptik ad

    Tam oxu »
  • EPİLÓQ

    [yun.] Ədəbi əsərin son hissəsi. // Operada son pərdə. Opera təntənəli epiloqla bitir. // Son, nəticə, xatimə

    Tam oxu »
  • EPİSÉNTR

    [yun. epi – üstündə, yanında və lat. sentr – mərkəz] Zəlzələ mərkəzi; Yer səthinin bilavasitə zəlzələ mənbəyi üzərində olan sahəsi

    Tam oxu »
  • EPİSTOLYÁR

    sif. [lat.] ədəb. 1. Məktub şəklində yazılmış. Epistolyar roman. 2. Bir yazıçının, şairin məktublar məcmusu

    Tam oxu »
  • EPİ́TET

    [yun.] ədəb. Məcazın növlərindən biri olub, bir sözü qüvvətləndirmək və zənginləşdirmək, xassə vermək üçün əlavə edilən söz (məs

    Tam oxu »
  • EPİZOD

    [yun. epeisodion – əlavə] 1. Hadisə, əhvalat, təsadüf, ittifaq, vəqə. Əsgərlər yana-yana Qələndərdən danışırdılar və kim hansı epizodu nağıl edirdisə,

    Tam oxu »
  • EPİZODİ́K

    sif. [yun.] 1. Sistematik xarakter daşımayan, təsadüfdən-təsadüfə olan. Epizodik kömək. İşin gedişinin epizodik yoxlanması

    Tam oxu »
  • EPİZODİKLİK

    is. Epizodik xasiyyət daşıma. Romanda hadisələrin epizodikliyi. Tamaşada rolun epizodikliyi

    Tam oxu »
  • EPOLÉT

    [fr.] Fərqlənmə nişanları olan, qızıl və ya gümüş bafta, saçaq və s. ilə bəzədilmiş, bir tərəfi girdə, xüsusi formalı paqon; 1917-ci ilədək Rusiyada z

    Tam oxu »
  • EPOLETLİ

    sif. Çiyinlərində epolet olan. Epoletli zabit şineli

    Tam oxu »
  • EPÓNJ

    [fr.] Xüsusi formada eşilmiş saplardan diş-diş parça növü. Eponj … fasonlu saplardan toxunduğu üçün çox bəzəkli toxunma hesab olunur

    Tam oxu »
  • ÉPOS

    [yun.] Rəvayət səciyyəvi ədəbiyyat, dastan. Koroğlu eposu. Qəhrəmanlıq eposu. // Qəhrəmannamələr, dastanlar və s

    Tam oxu »
  • ER

    “R” hərfinin adı

    Tam oxu »
  • ER-GEC

    zərf Tez-gec. [Ağsaçlı qadın Səyavuşa:] Quzum! Er-gec parlar adın cahanda; Diz çökərlər sana qarşı hər yanda

    Tam oxu »
  • ERA

    [lat.] 1. İl hesabının başlandığı zaman, tarix başlanğıcı. Yeni era (İsanın doğulduğu zənn edilən gündən başlanan tarix)

    Tam oxu »