ABDAL
(Kürdəmir, Şahbuz)
bilikli, bilici. – Abdal, yani biləndə adam (Şahbuz)
II
(Xaçmaz, Salyan)
yetim. – Səni görüm abdal qalasan (Xaçmaz)
[ər.] 1. is. Sərsəri, avara, dərbədər. Gözəllərin olar xümsü zəkatı; Nə aşiqə, nə abdala yetişməz. Aşıq Ələsgər
Tam oxu »I прил. 1. глупый 2. наглый 3. диал. невоспитанный, неучтивый II сущ. 1. глупец, дурак 2. наглец 3. бездельник, бродяга
Tam oxu »i. vagrant, vagabond, silly, fool, wanderer; abdal olmaq to be* a vagrant / fool / wanderer
Tam oxu »is. malappris, -e m, f ; sot,-te m f ; imbécile m ; nigaud m ; grand béta m ; homme m stupide ; vagabond m: fou m (folle f)
Tam oxu »Ərəb sözüdür, çox mənası var, ən çox “dərviş”, “dilənçi”, “müqəddəs”, “qul” mənalarında işlədilir. Sözün “müqəddəs” mənası bədil (əvəzlənmə) kəlməsi i
Tam oxu »ABDAL – AĞILLI Gəl işim var səninlə, gəl, abdal! (H.Cavid); Yusifin arvadı Avropa elmlərindən dadmış bir ağıllı arvad idi (N
Tam oxu »