is. 1. Cəmiyyətdə insanların bütün cəmiyyətin istehsal vasitələrinə bir cür münasibətdə və bərabər siyasi və vətəndaşlıq hüququna malik olmalarını təm
is. 1. Cəmiyyət üzvlərinin hüquq və ictimai-siyasi cəhətdən bir hüquqda olmadığı vəziyyət. Ölkəmizdə kişilərlə qadınlar arasındakı hüquq bərabərsizliy
sif. riyaz. Tərəfləri bərabər olan. Bərabərtərəfli üçbucaq
sif. hənd. Üzləri bərabər olan. Bərabərüzlü üçbucaq
sif. riyaz. İki yanı bərabər olan. Bərabəryanlı üçbucaq
is. [fars.] Qardaş. Bəradərim Cəmil ilə məsləhəti bu yerə qoyduq ki, qabaqca o getsin. C.Məmmədquluzadə
sif. və zərf [fars.] Qardaşcasına, qardaş kimi. Bəradəranə münasibət
is. [ər.] hüq. Təmizə çıxma; günahsız, təqsirsiz olduğu meydana çıxma; müqəssirin günahsız olduğunu, cəzaya layiq olmadığını etiraf edən məhkəmə qərar
“Bəraətləndirmək” dən f.is
f. hüq. Bəraət qazandırmaq, bəraət vermək, təmizə çıxarmaq
[ər.] bax barat
köhn. bax protokol. [Senzor:] Hökumətə çatan bəzi şayiatı təftiş və təhqiq edib, bu barədə bəratəlqövl yazaq
qoş. [fars.] köhn. Ötrü, üçün. Bərayi-ehtiyat (ehtiyat üçün). – [Ocaqqulu:] Təbrizdənəm, – dedi. – Buraya bərayi-ziyarət gəldim, yenə vətənə qayıdacağ
is. [fars.] Dağılmış, dağınıq, pozğun, pərişan, uçmuş, pozulmuş; çox pis, çox xarab, çox yaman. □ Bərbad etmək (qoymaq) – dağıtmaq, pozmaq, viran etmə
is. 1. Pərişanlıq, xarabalıq, viranlıq. 2. Pozğunluq, qatma-qarışıqlıq, intizamsızlıq
bax dəllək 1-ci mənada. Bərbər dükanı
bax dəlləkxana
is. [xüs. is.-dən] Barbarlıq, vəhşilik. Bir əlac eylə ki, bu bərbəriyyət zəmanəsinin əlifbasında erab hüruf ilə müttəsil yazılsın
cəm. 1. tar. Vaxtı ilə Afrikanın şimalında yaşamış, indi isə ərəblərlə qarışmış bir xalq. 2. məc. Vəhşi (bax barbar)
bax dəlləklik 1-ci mənada
is. [ər.] Uda oxşar qədim çalğı aləti. Əldə incə bərbət, rübab, cənglə dəf; Çalıb-oynayanlar oturdu səf-səf
is. bax bəzək 1-ci mənada. [Əntiqə] kənddə də varlı qadınlar görmüşdü. Amma bu bərbəzəkdə görməmişdi
is. [fars.] mus. Azərbaycan muğamlarının giriş hissəsini təşkil edən müqəddimə formalarından birinin adı
is. məh. Bir yerə toplanmış dərzlər (adətən on dərz) qalağı. Yasavul … sarı papağını kənardakı qara qundaqlı berdankasının başına keçirmiş, kürən atın
sif. və zərf [fars. bər və ər. dəvam] köhn. Davamlı, davam etməkdə olan, sürəkli, uzunsürən. Bəlkə yenə bu hal ilə şad kam; Yüz illərcə qalacağam bərd
is. 1. Ov gözlənilən yer, pusqu, marıq. Ovu bərədə vurmalı. (Ata. sözü). Aslantək bərəyə yataq; Düşmənlərə şeşpər ataq
is. 1. Böyük çayların üstündə qurulan mütəhərrik körpü, yaxud üzərində şey daşımaq üçün yan-yana rəbt edilmiş şalbanlardan ibarət üzücü körpü; sal
is. Bərəni idarə edən şəxs, salçı
is. Bərəçinin işi, sənəti
[ər. “bərakəllah”] Əhsən, mərhəba və s. mənasında tərif, bəyənmə ifadə edir. Bərəkallah, oğlum! – Bərəkallah, qüvvətlicə alabaş; Filin üstə əcəb gedir
is. [ər.] 1. Bolluq, məhsuldarlıq. [Əmioğlu:] Yoxsa həqiqətdə bizim südümüzün bərəkəti həmin qapıbir qonşularımızın pambığının bərəkətinə bağlıdır
sif. 1. Bol, bollu, zəngin. Bayram günlərində düzələn böyük ziyafətlərin bərəkətli süfrəsini bu gülşəndə yetişən qərənfillər yaraşığa mindirirdi
sif. Bərəkəti olmayan, tez qurtaran, davamsız, artımsız. // Kafi miqdarda olduğu halda, xeyri görülməyən
is. 1. Bərəkəti, artımı olmama; miqdarı kafi olduğu halda, xeyri görünməmə; azlıq, kifayətsizlik, artımsızlıq, çox tez qurtarma
zərf [fars. bər və ər. əks] Əksinə olaraq, əksinə, tərsinə, ziddinə, zidd. Bərəks danışmaq. – [Balaqardaş:] Hər kim mənə bərəks getdi, vay onun halına
“Bərələmək”dən f.is
f. 1. Bostan və ya bağı sulamaq üçün bərə çəkmək, arx açmaq, suyu ləklərə calamaq. 2. məc. Yaralamaq, döyməklə göyərtmək, qançır etmək
“Bərələnmək”dən f.is
f. 1. məch. Bərə çəkilmək, arx açılmaq, suyu ləklərə calanmaq. 2. məc. Yaralanmaq, yara açılmaq. Yenə mindi qəm səməndin yollandı; Heç bilmədim bərələ
gözləri (gözü) bərəlmək – qorxudan, hiddətdən, acıqdan, heyrətdən, çaşqınlıqdan gözləri geniş açılmaq, genəlmək, böyümək
“Bərəltmək”dən f.is
gözlərini (gözünü) bərəltmək – 1) qorxudan, acıqdan, şiddətdən, təəccübdən, heyrətdən, çaşqınlıqdan gözlərini geniş açmaq, ağartmaq
is. məh. Silahı hazır vəziyyətdə tutaraq, bərədə durub ovu gözləyən ovçu. Ümdə girəvələrdə və keçilməz bəndərgahlarda dayanmış bərəyəçilər öz nəfəslər
ara s. [fars. bər və ər. fərz] köhn. Tutaq ki, ehtimala görə, fərz edək ki. [Hacı Kərim Zərgər:] Cənab şair, bərfərz ki, bizim hər birimizdə bir təqsi
is. [fars.] klas. Yarpaq. Gül bərginə bənzər sərasər bədən. M.P.Vaqif. Saçın tutanda üzarın belə xəyal edirəm; Çəməndə bərgi-gül üstə qara duman yeri
is. [fars.] klas. Qayıtma, dönmə. □ Bərgəşt etmək – qayıtmaq, dönmək. Tazədən bərgəşt edib, bir də cavan olsaydım, ah! M
[fars.] : bərhəm etmək köhn. – pozmaq, dağıtmaq, bərbad etmək. Visaliyardan etdin büsatım bərhəm, ey gərdun! S
[fars. bər və ər. həva] : bərhəva etmək köhn. – puç etmək, tələf etmək, məhv etmək, havaya sovurmaq. Kiçiyinə dedim: – A tərlan bala; Düşmən sürüsünü