sif. [fars. bər və ər. həyat] Diri, yaşayan. □ Bərhəyat olmaq – sağ olmaq, yaşamaq. Cahanda bərhəyat olduqca bitməz təbi-fəyyazım
1. zərf Bu tərəfə, buraya, bu yana, yaxına. Bəri gəl. Bəri dur. – Dolanım başına, ey nazlı yarım, bəri bax! S
sif. 1. Mayelərdən və qazaoxşar cisimlərdən fərqli olaraq, öz şəkil və ölçüsünü mühafizə edən. Bərk cisimlər
zərf bax bərk 4 və 5-ci mənalarda. Bərk-bərk qaçmaq. Dediyindən bərk-bərk yapışmaq. – Mən özüm də əvvəl xam düşdüm və keçən il getdim Bakıya, beş mana
is. dan. Həyatda qarşıya çıxan çətinliklər, müşkülat, çətin vəziyyət; imtahan, sınaq. [Cəbiş:] Ömrümdə çox-çox bərkboş görmüşəm, ancaq hələ … belə nəg
zərf Ucadan, səsini ucaldaraq. Bərkdən ağlamaq. – Onlar [Xınalıq camaatı] ədəbiyyatımızın yenilikləri ilə maraqlanır, sual verir, şeir dinlədikcə “yen
sif. 1. Bərkləşdirici, sağlamlaşdırıcı. Havanın bərkidici təsiri onun temperaturundan, rütubətindən, küləyin sürətindən asılı olur
“Bərkidilmək”dən f.is
məch. 1. Bərk hala gətirilmək. 2. Bağlanmaq, qapadılmaq, qıfıllanmaq. Quyunun ağzı bərkidildi
“Bərkimək”dən f.is
f. 1. Bərk hala gəlmək, sərtləşmək, qatılaşmaq, möhkəmləşmək. Sümüyü bərkimək. // Qurumaq. Palçıq bərkiyibdir
“Bərkinmək”dən f.is
f. 1. Bağlanmaq, örtünmək, qapanmaq, pərçinmək, kiplənmək. Qapıbaca bərkindi. Maşının hissələri yerbəyer bərkindi
“Bərkişdirmək”dən f.is
bax bərkitmək 2-ci mənada. Soyuq su ilə yuyunmaqla bədənini bərkişdirən adamlar bir sıra soyuqdəymə xəstəliklərinə çox az tutulur, daha davamlı və möh
“Bərkişmək”dən f.is
f. 1. Bərk hala gəlmək, qəlizləşmək, kəsifləşmək, qatılaşmaq. 2. bax bərkimək 1, 2 və 5-ci mənalarda
“Bərkişmək”dən f.sif. İşdə, mübarizədə bərkişmiş adam
“Bərkitdirmək”dən f.is
“Bərkitmək”dən f.is
f. 1. Bağlamaq, örtmək; qapamaq, qıfıllamaq. Qapını bərkitmək. Darvazanı bərkitmək. – [Sübhanverdizadə] əllərini stola dayayıb ayağa qalxdı, qapıları
is. 1. Bərk şeyin halı. Qəndin bərkliyi azdır. Çörəyin bərkliyi. Qabığın bərkliyi. – [Mahmud:] Mənim barmaqlarım kobudluqda, bərklikdə oymaqdan qalmaz
is. xüs. Bir cismin bərkliyini ölçmək üçün cihaz və s
is. [ər.] Şimşək. // Bədii təsvirlərdə. Bərqü baran sanma kim gördükdə ahü əşkimi… Füzuli. // Parıltı
[fars. bər və ər. qərar] 1. köhn. Yerləşmiş, yerləşmə, qərar tapma, dayanma. …Kərim xan adlı deyir ki: aləm dörd rüknün üstündə bərqərardır… M
zərf [fars. bər və ər. qəsd] Qəsdən, bilə-bilə. Qarpızlarımız var ki, biri bir toğlu boyda. Kəsirsən qıpqırmızı
sif. Çox bəzəkli, səliqə ilə bəzənmiş. …Ağzımı açmamış Gilə xala özünün bərli-bəzəkli qonaq otağına təklif etdi
sif. [fars. bər və ər. murad] klas. Muradına yetişmiş, arzusuna çatmış. □ Bərmurad etmək – muradına çatdırmaq
is. İçində piti bişirmək və s. üçün istifadə edilən saxsı qab. // Banka. Mürəbbə bərnisinin böyrü deşildi
[fars.] Əvvəlki normal halına salma (dağılmış, yıxılmış, xarab olmuş, korlanmış, qırılmış, kəsilmiş şeyi); təzədən qurma (qurulma), təzədən düzəltmə (
sif. xüs. Bərpa edən, əvvəlki hala (vəziyyətə, şəklə) salan
is. [ər. bərr və fars. biyaban] köhn. Səhra, ucubucağı olmayan bitkisiz, quru çöl. [Cahangir bəy:] Səadət, tək səndən ötrü xanimanımdan əl çəkib, bərr
sif. [ər.] şair. Bərq vuran, parıldayan. …Günəşin yüksəkdən görünən işıqları sakit, saf, bərraq bir dənizin dalğalarında çimərək bəşəriyyətin gözünü i
[fars.] köhn. 1. Sınıq çıxma; müflis, müflis olma. □ Bərşikəst olmaq – sınıq çıxmaq, müflis olmaq. 2
[fars. bər və ər. tərəf] : bərtərəf edilmək – aradan qaldırılmaq; bərtərəf etmək – aradan qaldırmaq; bərtərəf olmaq – aradan qalxmaq
is. [ər.] 1. coğr. İki qitəni birbirinə, yaxud qitəni yarımada ilə birləşdirən dar torpaq zolağı. 2. Dini əfsanələrə görə, guya ruhların qiyamətə qədə
əd. Sualı, ya fikri gücləndirmək üçün işlənir. Bəs harada idin? Bəs bizə nə vaxt gələcəksən? Bəs sənin şeylərin hanı? Bəs bu gün nə edəcəksən? Bəs sab
əd. [fars.] 1. Yetər, kafi, kifayət. İş apar, baş gedərsə, qoy getsin; Ad qalır bəs deyilmi millət ilə
zərf [fars.] köhn. Çox, çoxlu, kifayət qədər, bəs qədər. Ruhum Xizrtək ondan bəsa kəsbi-kəmal etdi. M
bax bəsirət.□ Bəsarəti bağlı olmaq (bağlanmaq) – qafil olmaq, həqiqəti görməmək, gözü bağlanmaq, başa düşməmək, gözü bağlı olmaq
[fars.] köhn. Çox, çoxlu, xeyli. Canım gedəni, bəsi zamandır; Cismimdəki indi özgə candır. Füzuli. Sərü simayi-cananı çəkiblər bir-birindən xoş; O ki
is. [ər.] Bir şeyi dərindən və tez anlama qabiliyyəti, gələcəyi görmə qabiliyyəti. İkinci iddia bəsirət sahibləri yanında qətiyyən etibardan saqidir
sif. Bir şeyin əsil və həqiqətini dərindən və tez anlayan, qabağı görən; gözüaçıq, idraklı. Bəsirətli adam
is. Bəsirətli adamın xassəsi; gözüaçıqlıq, idraklılıq
sif. Bəsirəti olmayan, gələcəyi görməyən
is. Bəsirəti olmama, gələcəyi görməmə. İnsanların bəsirətsizlik və mərifətsizliyinin nəticəsində hicrətdən ta bu günə qədər avamı aldadanlar … fitnəfə
sif. [ər.] Tərkibi bir ünsürdən ibarət olan; mürəkkəb olmayan, sadə (mürəkkəb əksi). Bəsit maddə
bax bəsitləşdirmək
bax bəsitləşmək