zərf [ər.] Arada vasitə olmaq üzrə; başqasının iştirakı ilə, vasitəsi ilə, köməkliklə (bilavasitə ziddi)
[fr.] 1. Üzərinə mahud çəkilmiş xüsusi miz üstündə şarlarla oynanılan oyun. Bilyard oynamaq. Bilyard şarı
is. Bilyard oynamağı sevən, yaxşı bilyard oynayan adam
is. [fr. bilyard və fars. …xanə] Bilyard oynanılan yer. Mirzə Cavadın … oğlu şəhərdən əl çəkməyib gecə-gündüz vaxtını bilyardxanalarda keçirirdi
sif. və is. [fars.] Xəstə, naxoş, azarlı. Barilaha, gülzarına qıyma sən; Xəstə düşüb, bimarına qıyma sən! Aşıq Pəri
is. [fars.] köhn. Xəstəxana
is. [fars.] köhn. Xəstəxana. Dövlət tərəfindən hər yerdə zükur və ünas bimaristanları olurdu… M.F.Axundzadə
is. Xəstəlik, naxoşluq. Çəkmə zəhmət, çək əlin tədbiri-dərdimdən, təbib; Kim, deyil sən bildiyin mən çəkdiyim bimarlıq
sif. 1. Ucu çox şiş, ucu çox iti və nazik. Bıçağın ucu bimbizdir. 2. Çox dik
sif. [fars.] köhn. Sevgisi, məhəbbəti olmayan. Bimehr gözəllərdən aləmdə vəfa umma. Ə.Vahid
sif. [fars. bi… və ər. məkan] Məkansız, yersiz-yurdsuz. Həsrətindən xəstə düşdüm; Mən biməkan, ağrın alım
sif. [fars. bi… və ər. məqam] Yersiz, münasibətsiz. Ayırdı məndən o məhruyi biməqam fələk. S.Ə.Şirvani
sif. və zərf [fars. bi… və ər. məna] Mənasız. Biməna söz. Biməna söhbət. – [Ağa Kərim xan:] …Bu sözləri nə üçün biməna danışırsan? N
sif. [fars. bi… və ər. mərhəmət] Mərhəmətsiz, insafsız, rəhmsiz, zalım. Bimərhəmət əyanlarına şükr, xudaya! M
sif. [fars. bi… və ər. mərifət] Mərifətsiz. İnsana şərəfbəxş fəqət elmü hünərdir; Bimərifət adəm canı yox xüşk şəcərdir
is. Mərifətsizlik
sif. [fars. bi… və ər. məsrəf] köhn. 1. Yersiz, bihudə, boş yerə, faydasız. Biməsrəf yerə pul xərc etmə
sif. [fars.] 1. Dadsız, tamsız, heç bir dadı olmayan. 2. məc. Boş, mənasız, şit, duzsuz. Biməzə söz. Biməzə söhbətlər
sif. [fars. bi… və ər. məzmun] Məzmunsuz. …Sədi və Hafizdən sonra İranda şeir qayətdə tənəzzülə düşüb, şüəranın əşarı küllən biməzmun və məhz puç ləff
sif. [fars. bi… və ər. minnət] 1. Minnətsiz. 2. Pulsuz, müftə, havayı. Dolaşıb bulvarı hər gün gəzərsən biminnət
sif. [fars. bi… və ər. misl] Misilsiz, tayı-bərabəri olmayan
sif. və zərf [fars.] Muzdsuz, zəhmət haqqı verilməyən, ücrətsiz; havayı, müftə. [Mirzə:] Rəhmətlik oğlu, mən məgər burada hambali-bimuzdəm? Ə
sif. [fars. bi… və ər. mürüvvət] Mürüvvətsiz, insafsız, amansız, rəhmsiz; ədalətsiz. // Bəzən söyüş kimi işlənir
is. Mürüvvətsizlik, insafsızlıq, rəhmsizlik, ədalətsizlik. Hər günüm hicrində, ey məh, bir qiyaməttək keçər; Bimürüvvətlikdir olsa bunlar ömrümdən hes
dan. bax bimürüvvət. Ay bimürvət, nədir mənim günahım; Çəkirsən zülfündən dara sən məni. Aşıq Hüseyn
is. [ər.] 1. Tikili, mülk, ev. Gözəl və yüksək bina. Məktəb binası. Daş bina. Yeni teatr binası. – [Mədəd] vağzalın böyük binasından keçib, relslərin
qoş. [ər.] köhn. Görə, əsasən, ötrü. Bu gün bir az işim olduğuna binaən mehmanxanaya təxirlə qayıtdım
is. [fars.] 1. Tədbir, sərəncam, çarə, çıxış yolu. Bu xüsusda bir binagüzarlıq lazımdır. – [Mirzə İsmayıl:] Rəcəb kəndxuda, binagüzarlıq səninlədir
sif. [fars. bi… və ər. namus] Namussuz. [Bəkir:] Sizin kimi qəhrəmanın qabağında ölmək yaxşıdır, nəinki binamus, namərd adamların üzünü görmək
is. Namussuzluq
is. 1. Köçərilərin mal-qara ilə köçüb, kənddən kənarda məskən saldıqları yer; yurd, köç. Qaya çobanın yaşadığı kiçik binə böyüməyə başlayıb, bir kənd
is. Keçmişdə: topdan külli miqdarda tay ilə mal satan tacir
is. köhn. Binəkdarın işi, sənəti
f. Yurd salmaq, bir yerdə məskən salmaq, möhkəmlənmək; yerini möhkəmlətmək. Sən orada lap, deyəsən, binələnmisən! – Düşmən səflərini vurub yıxdınız; F
bax binələnmək
sif. dan. 1. Bir yerdə yurd salmış, çoxdan sakin olmuş; həmişəlik, daimi. 2. məc. Əsaslı, möhkəm, etibarlı
sif. [fars. bi… və ər. nəsib] Nəsibsiz, məhrum. □ Binəsib qoymaq (etmək) – məhrum etmək. Axırda bu fikirlər məni qurulmaqda olan bu gözəl həyatdan bin
sif. [fars.] Yazıq, fağır, bədbəxt, zavallı, nəsibsiz. Bunca cəfalərin görüb ol binəva könül; Ol bivəfayə, gör yenə ümmidvar olur
is. Yazıqlıq, bədbəxtlik, nəsibsizlik, yoxsulluq. Ərz eylədi zəfü binəvalıq; Ev-ev gəzib eylədi gədalıq
sif. [fars. bi… və ər. nəzir] Misilsiz, tayı-bərabəri olmayan. [Əzra Zəhraya:] Bir baban var, cahana şöhrətdir; Fazili-binəzir, Şeyx Kəbir
sif. [fars. bi… və ər. nihayət] Nəhayətsiz, sonsuz, hədsiz, olduqca çox. [Mənsur:] Məni əbədilik olaraq, bəla dəryasının girdabi-binihayəsinə salıb, c
sif. [fars.] Nişansız, əlamətsiz; itkin, gizli. Bəzi qövm və tayfalar [ağız ədəbiyyatından] savayı, özgə bir asar-əlamət zahir etməyib, öz nağıl və he
sif. [fars.] Ehtiyacsız, ehtiyacı olmayan, möhtac olmayan
sif. [fars. bi… və ər. nizam] Nizamsız. Bu evdə üç-dörd qulluqçu var, … amma onunla belə yenə bir belə binizam ev olmaz
sif. [fars. bi… və ər. nöqsan] Nöqsansız, nöqsanı olmayan, eyibsiz
is. [alm.] tib. Tənzifdən hazırlanmış çeşidli endə sarğı. Yaranı bint ilə sarımaq
“Bintləmək”dən f.is
f. Bint ilə sarımaq, bağlamaq; tənzifləmək. Yaranı bintləmək
“Bintlənmək”dən f.is