1. İşıqlı, aylı, mahtab. Aydın gecə.
2. İşıqlı, nurlu, işıqsaçan.
// Parlaq.
3. Buludsuz, açıq, təmiz. Aydın səma. Aydın hava.
□ Aydın olmaq – aydınlaşmaq, açılmaq, buluddan, çəndən təmizlənmək.
// məc. Təmiz, saf, ləkəsiz, sakit. Aydın baxışlar. Aydın gözlər.
4. Heç bir şübhə doğurmayan, aşkar, açıq, bəlli, məlum, şübhəsiz. Aydın məsələ. Fikrimiz aydındır.
5. Yaxşı başa düşülən, seçilən, qavranılan, eşidilən, görünən. Aydın səs. Dağların aydın görünən zirvələri.
□ Aydın etmək – aydınlaşdırmaq, aşkar etmək, bəlli etmək, müəyyənləşdirmək. Məsələni aydın etmək lazımdır. Vəziyyəti aydın etmədən heç bir söz demək olmaz.
Aydın olmaq – 1) aşkar olmaq, bəlli olmaq, meydana çıxmaq.
2) görünmək, üzə çıxmaq.
◊ Aydın gün məc. – xoşbəxtlik, səadət, uğur.
Aydın günə çıxmaq – uzun əzab və çətinlikdən sonra xoşbəxt olmaq.
Gözün aydın (olsun)! – xoş bir münasibət və sevincli bir hadisə ilə əlaqədar olaraq söylənilən təbrik ifadəsidir.