[fars. bi… və ər. tərəf] 1. sif. Heç bir tərəfin mənafeyini saxlamayan, heç birinin tərəfini saxlamayan; mübahisə və ya mübarizə edən tərəflərin heç b
zərf Heç bir tərəfin mənafeyini saxlamayaraq, heç bir tərəfin mübahisə, fikir və mübarizəsinə qarışmayaraq
sif. Bitərəf hala salan
“Bitərəfləşdirilmək” dən f.is
məch. Bitərəf hala, bitərəf vəziyyətə salınmaq
“Bitərəfləşdirmək” dən f.is
f. Bitərəf hala, bitərəf vəziyyətə salmaq
“Bitərəfləşmək”dən f.is
f. Bitərəf hala keçmək, bitərəf vəziyyət almaq
is. Mübahisə, mübarizə, müharibə edən tərəflərin heç birinə mənsub olmama. Bitərəfliyi gözləmək. Bitərəfliyi pozmaq
sif. Son dərəcə çox, bitməyən, qurtarmayan, axırı olmayan. Həkim baba bağçada tək-təkana işləmir, yeri gələndə nəvə-nəticəsini də bu bağçanın bitib-tü
is. köhn. Məktub, kağız. // Dua yazılmış kağız parçası
“Bitirilmək”dən f.is
məch. Axıra çatdırılmaq, tamamlanmaq, başa çatdırılmaq
“Bitirmək1”dən f.is
“Bitirmək2”dən f.is
f. Yetişdirmək, hasil etmək, göyərtmək, cücərtmək. Bu torpaq buğda bitirmir. – Kənari-çeşmimə sancıldı oxların neytək; Sudan qəmiş bitirən Kür kənarın
f. 1. Axıra çatdırmaq, başa çatdırmaq, tamamlamaq, qurtarmaq. Söhbəti bitirmək. Məktəbi bitirmək. – Nazlı nağılını bitirib, Ağabəyimin üzünə baxdı
sif. xüs. Bitişdirmə, yapışdırma, qovuşdurma qabiliyyəti olan. Bitişdirici toxumalar. Bitişdirici maddələr
“Bitişdirilmək”dən f.is
məch. Bir-birinə calanmaq, birləşdirilmək, rəbt edilmək, yapışdırılmaq, bağlanmaq
“Bitişdirmək”dən f.is
f. İki şeyi bir-birinə calamaq, birləşdirmək, rəbt etmək, bir-birinə sıx yapışdırmaq. Bitişdirib mıxlamaq
sif. 1. Bir-birinə bitişmiş halda olan. Bitişik karton. Bitişik barmaqlar. 2. Bir-birinə yapışıq, qonşu
is. Bitişik şeyin halı
“Bitişmək”dən f.is
f. Bir-birinə qovuşub birləşmək, yapışmaq, calanmaq. Almanın calağı bitişibdir. Yaranın ağzı bitişdi
f.sif. Bir-birinə qovuşub birləşmiş, yapışmış, calanmış
is. Göyərti, nəbatat; ağac, ot, çiçək və s. kimi torpaqda bitən hər şey. Yabanı bitkilər. Kənd təsərrüfat bitkiləri
is. Bitki və əkin işləri ilə məşğul olan adam; bitki becərən və yetişdirən adam; bitkiçilik mütəxəssisi
is. 1. Bitki yetişdirmə sənəti, işi. Bitkiçiliklə məşğul olma. 2. Kənd təsərrüfat bitkiləri yetişdirmə üsullarından bəhs edən elm
sif. Bitmiş, qurtarmış; tamamlanmış halda olan. Bitkin cümlə. Bitkin söz. // Yetişmiş, kamil, mükəmməl
is. Bitkin şeyin halı; kamillik, mükəmməllik
“Bitləmək”dən f.is
f. Bitləri təmizləmək
“Bitlənmək”dən f.is
1. f. Bitli hala düşmək; paltarını, başını bit basmaq. 2. qayıd. Özünün, öz paltarının bitlərini təmizləmək
sif. Biti olan; başını, paltarını bit basmış. // Natəmiz, pinti
is. Bitli şeyin, adamın halı. // Natəmizlik, pintilik
“Bitmək1”dən f.is
“Bitmək2”dən f.is
f. 1. Tamam olmaq, qurtarmaq, axıra çatmaq, başa çatmaq. Məzuniyyət müddəti bitdi. – Qəmimiz bitdi, fərəh oldu nümudar bu gün! M
f. Yetişmək, çıxmaq, cücərmək. Bu yerlərdə çoxlu fındıq bitir
f.sif. Bitmək, qurtarmaq bilməyən; intəhasız. Gah sınıq könlümü etdi şadman; Gah saldı bitməyən savaşa məni
sif. 1. Qurtarmayan, bitməyən, tükənməyən, sonu-axırı olmayan, nəhayətsiz. Bitməz sərvət. – Yer iftixar edir bitməz varilə
sif. Qurtarmayacaq qədər çox; sonsuz, hədsiz, saysızhesabsız. Ölkəmizin bitməz-tükənməz təbii sərvətləri vardır
is. Bitməyən, qurtarmayan şeyin halı; tükənməzlik
f.sif. Qurtarmış, tamam olmuş, tamamlanmış, başa çatmış. Bitmiş işdən gül iysi gələr. (Ata. sözü). İlyasov, Kazım kişinin mətləbini bitmiş hesab etdi
zərf [fars. bi… və ər. təmam] köhn. Tamamilə, bütün, bütünlüklə, hamısı. Cari olub xublar gəlsə bittəmam; Olmaz belə gözəl, belə xoşəndam
[lat.] miner. tex. Karbohidrogenlərdən ibarət təbii və süni qatran maddələrinin ümumi adı: asfalt, neft, qudron və s