[fars.] bax büryan
sif. Birtərəfli, bir yanı olan
sif. Bir yaşın içində olan, biryaşlı. Biryaşar dana. Biryaşar uşaq
sif. 1. Bir yaşına dolmuş. Biryaşlı qulun. Biryaşlı uşaq. 2. Yaşları bərabər olan, yaşıd. Biryaşlı gənclər
sif. Ancaq bir yeri olan, biradamlıq. Biryerli loja. Biryerli təyyarə. Biryerli kupe
sif. və is. Həmyerli, bir yerdən olan, həmvətən, həmşəhərli, həmkəndli. O mənimlə biryerlidir. Biz biryerliyik
sif. dan. 1. Gediş-gəliş yolu bir olan. 2. bax biryolluq. Sözünü biryollu söylə, qurtarsın
zərf Birdəfəlik, həmişəlik, qəti olaraq. İşi biryolluq qurtarmalı. Məsələni biryolluq həll etməli. Biryolluq cavab ver
[lat.] İkinci dəfə, bir də təkrar (teatrda, konsertdə və s.-də artistə öz çıxışını təkrar etdirmək üçün tamaşaçıların işlətdiyi nida)
sif. [fars. bi… və ər. sahib] 1. Sahibsiz, yiyəsiz. Bisahib ev. Bisahib at. 2. Baxımsız, himayəsiz, kimsəsiz
sif. [fars. bi… və ər. səvad] bax savadsız. Bisavad adam. – [İkinci kəndli:] Biz də … bisavad adamıq, kitabdan nə baş açacaq idik
is. Savadsızlıq. [Səlim:] Bunlar hamısı mənim bisavadlığımdandır. Ə.Haqverdiyev
sif. [fars. bi… və ər. səbat] Səbatsız, davamsız; müvəqqəti, ötəri, keçici
zərf [fars. bi… və ər. səbəb] Səbəbsiz. Qeyrə eylər bisəbəb min iltifat ol nuşləb. Füzuli. Aləm bilir bivasitə, bisəbəb; Müşküldür arizə divandan mədə
zərf [fars. bi… və ər. səmər] Səmərəsiz, faydasız. Xəyali-ləli-yar ilə həmişə məstəm, ey vaiz; Nədir vermək mənə meydən dəmadəm bisəmər tövbə
sif. və zərf [fars.] köhn. Avara, sərsəri. Mən bisərüpa ona nə layiq; Kim, hüsnümə ola kimsə aşiq. Füzuli
is. [fr.] Un, yumurta, şəkər və s. qatışığından hazırlanmış şirniyyat. Vanilli biskvit. – Söhbət edə-edə bir parça biskvitlə çaylarını içməyə başlarkə
[ər.] 1. Əsil mənası “Allahın adı ilə” olub, dindar müsəlmanların bir işə başlarkən dua kimi işlətdikləri söz
is. dan. Xörək; xörək bişirmə işi. Oturub ac komasında atamın; Biş-düşün hazır edərdim anamın. M.Ə.Sabir
zərf [fars. bi… və ər. şəkk] Şəksiz, şübhəsiz, yəqin. [Şölə xanım:] Amma xan bişək və şübhəsiz Teymur ağanı öldürəcək
sif. [fars. bi… və ər. şərəf] Şərəfsiz. Bişərəf adam. – [Kərim kişi:] Bir adam tapılmaz ki, desin, Kərim kişi dünyadan bişərəf getdi
is. Şərəfsizlik
is. Yağlı şirin xəmirdən bişirilən nazik qoğal növü
is. Xörək bişirmə
f. bax bişirmək 1-ci mənada. □ Bişirib-düşürən – xörək bişirən (bəzən arvad mənasında işlənir). [Hacı Murad:] Adamın bişirib-düşürəni gərəkdir
“Bişirilmək”dən f.is
“Bişirmək”dən məch. Xörək bişirilmişdir
“Bişirilmək”dən f.sif. Bişirilmiş xörək
“Bişirmək”dən f.is
f. 1. Odun üstündə qaynatmaqla, qızdırmaqla yeyiləcək hala gətirmək, hazırlamaq. Xörək bişirmək. Aş bişirmək
sif. 1. Yaxşı bişmiş, lazımınca bişmiş. Bişkin çörək. 2. məc. Təcrübəli, çox təcrübə qazanmış, ustalaşmış, püxtə, bilikli
is. 1. Bişkin şeyin halı. 2. məc. Təcrübəlilik, yetişkənlik, hazırlılıq, püxtəlik, yetkinlik; bərkdən-boşdan çıxma
“Bişmək”dən f.is
f. 1. Odda qızarmaq və ya suda qaynamaqla çiyliyi rəf olmaq, yeyiləcək hala gəlmək. Ət bişdi. Lobya bişdi
1. sif. Odda qızardılmaqla və ya suda qaynadılmaqla hazırlanmış (çiy müqabili). Bişmiş ət. Bişmiş yumurta
sif. və zərf [fars. bi… və ər. şübhə] Şübhəsiz, yəqin. Bir aşiq can verə canana əgər; Bişübhə uçuban behiştə gedər
sif. [fars. bi… və ər. şüur] Şüursuz, anlaqsız, qanacaqsız, düşüncəsiz. Bişüur adam. – [Qaraş:] Süleyman bəyin də, yoldaşlarının da güdaza getməyi, sə
is. İnsan və heyvan qanını sormaqla qidalanan kiçik, qanadsız cücü
zərf [fars.] Tabsız, taqətsiz, üzgün. Bitab olmaq. Bitab düşmək. – Şəm istər müttəsil bitab öz pərvanəsin; Qönçeyi-gül əndəlibin naleyi-zarın sevər
is. Tabsızlıq, qüvvətsizlik, taqətsizlik
zərf [fars. bi… və ər. taqət] Taqətsiz. Belə gözəl düşə ay qabağına; Tamaşa eyləyən bitaqət olur. M.P
is. Taqətsizlik, gücsüzlük, üzgünlük. – Yanar, tab eyləməz, bir şöleyişəm ilə pərvanə; O bitaqətlik ilə bunca nə lafü gəzaf eylər
sif. [fars. bi… və ər. təcrübə] Təcrübəsiz, naşı
sif. və zərf [fars. bi… və ər. təqsir] Təqsirsiz, günahsız. …Biçarə və bitəqsir Yusif Sərracı bədbəxt etdilər
sif. və zərf [fars. bi… və ər. təmənna] Təmənnasız, heç bir gizli məqsəd güdmədən, heç bir umacağı olmadan
sif. [fars. bi… və ər. tərbiyə] Tərbiyəsiz
is. Tərbiyəsizlik, Bitərbiyəliklə tifli-məsum; Axırda olur səfilü məşum. M.Ə.Sabir
köhn. bax bitərbiyə. Elmsiz kimsənə hünərsizdir; Elmi-bitərbiyət səmərsizdir. S.Ə.Şirvani
zərf [fars. bi… və ər. tərəddüd] Tərəddüdsüz, tərəddüd etmədən, qətiyyətlə