I (Basarkeçər, Bərdə, Gəncə, Naxçıvan, Şərur, Yevlax, Zəngilan) 1. təndir qurmaq üçün tərkibinə keçi qılı qatılmış sarı torpaqdan hazırlanan palçıq (G
(Zaqatala) əmiarvadı, əmidostu. – Bada, acmışam, bir az yemək ver
(Zəngibasar) ot adı
(Ucar) badalaq ◊ Badağ qurmağ – badalaq vurmaq, badalaq gəlmək. – Bı ko: döylü, adama badağ qurur
(İmişili) uzağa qaçmamaq üçün heyvanın iki ayağını bir-birinə bağlamaq. – Ə:, qoyunu badağlamamısan, quzu əmmeyib?
I (Xaçmaz, Quba, Qusar) camış balası. – Badax gəlmədi (Quba) II (Zaqatala) mis qab III (Gəncə, İmişli, Qazax) uzağa qaçmamaq üçün quşların, heyvanları
(Qazax) badalaq vurmaq. – Uzun adamı tez badaxlıyıf yıxmağ olar
(Təbriz) yalançı. – Badal adamnara hörmət eləmirdilə
(Gədəbəy) kələk ◊ Badalğa gəlməx’ – kələk gəlmək, aldatmaq. – Mq: badalğa gələmməssəη sən
(Cəbrayıl, Əli Bayramlı, İmişli, Qarakilsə) bax badağlamağ. – Qoyunu badıyın, qaçmasın (İmişli); – Apar quzını bada, gə bıra (Qarakilsə); – Qoyun quzu
(Kəlbəcər) bağlarda bitən cır ərik. – Badamcanın çağlası çox acı olur
(Qazax) işsiz, boş. – Badana adam dağaetməz ◊ Badana e:rə (Qazax) – əbəs yerə, boş yerə. – Badana e:rə burda nə:zersəη?
(Kəlbəcər, Qarakilsə) kiçik əkin sahəsi. – Bu badar görəsən kimindi? (Kəlbəcər)
I (Bərdə, Mingəçevir) dağınıq, pərakəndə. – Evin şeyləri badarbucaxdı (Bərdə) II (Qarakilsə) yanaşı, bir-birinə yaxın
(Ağdam, Göyçay) palçıqlı. – Ayağı baddaxlı hara girirsən? (Ağdam)
(Şamaxı) yaxşı bişirilməmiş ◊ Baddamac eləməy (Şamaxı) – yaxşı bişirməmək. – Quymağı baddamac elədün, biz yimiyəcöüg
(Şuşa) dudkeş
(Bakı) uzunboğaz corab
(Qax) eybəcər
(Qazax) suyun qarşısını kəsmək
(Çənbərək) ot biçmək üçün ayrılan sahə. – Sədir, bizə badırğanı nə vaxt verəçəx’siηiz?
(Çənbərək) soyumaq, həvəsdən düşmək. – Nərman işdən badırğalandı, da: <daha> işdiyəmmir həməşəki kimi
(Ağbaba) vəhşi. – Elə bil badırqayı böyyüf
I (Ağdam, Bərdə, Borçalı, Füzuli, Hamamlı, Qazax, Şərur) başqaları ilə dəyişik düşməmək üçün toyuğun ayağına tikilən əski parçası, nişan
(Borçalı) başqaları ilə dəyişik düşməmək üçün toyuğun ayağına əski parçası (nişan) tikmək. – Töyugü badışdıyıllar ki, qonşunkuynan dəyişix’ tüşməsin
(Quba) saxsı nimçə. – İkimizi bir badi aş doydurmaz
(Oğuz) mis piyalə. – A:z, ma: bir badiçə gət, doğrama yi:jəm
(Naxçıvan) gözəl qoxulu göyərti növü
(Qax) bacı. – Badiy, Qullu <Güllü> badiy evdədimi?
(Başkeçid) nanə
(Quba, Şəki) 1. saxsı piyalə (Quba) 2. qulpsuz mis qab, badya. – İnəx’dən bir badiyə süt sağdim (Şəki)
I (Gəncə, Qazax, Şuşa, Tərtər) müalicə məqsədi ilə xəstənin kürəklərinə qoyulan banka, stəkan, küpə. – Söyuxdəymənin birimci dərmanı badkeşdi (Gəncə);
(Ordubad) dərman bitkisi adı. – Mədədə daş olanda badricin suyun sıxıb, xəsdiyə verillər
(Şamaxı) dustaq üçün evdən aparılan xörək, yeməli şeylər. – Həsən üçün dünən qazamata badyannıx aparmışdım
(Ağdam, Bərdə, Cəbrayıl, Füzuli, Gədəbəy, İmişli, Qarakilsə, Qazax, Quba, Oğuz, Salyan, Şəki, Şəmkir, Tovuz, Zəngilan) 1
bafard eləməx’: (Çənbərək) dözmək, davam gətirmək. – Göhcənin qoyunu burda bafard eləmir
(Hamamlı, Qazax) 1. əlvan parçadan paltara tikilən haşiyə (Qazax) 2. zərli parça adı (Hamamlı). – Bafda dingiyə həm gözəllix’ verirdi, həm də onu saxl
(Göyçay) bax bayxa
(Göyçay) xırda və seyrək tikişlə tikmək
(Mingəçevir) qız evi ilə oğlan evi arasında bağlanan müqavilə, şərt
(Basarkeçər, İmişli, Qazax) atın topuğunda əmələ gələn xəstəlik adı. – Bağa atın dırnaı:nnan bir az yuxarı, büküx’də olur, dırnaı uzanır tüşir (Basark
(Çənbərək) ağacda əmələ gələn mamır. – Biyil palıd ağacında heyvərə bağaburcu əmələ:lif
(Şamaxı) moruq mürəbbəsi. – Bağala çox daddı olur
(Şuşa) papaq tikmək üçün yararlı quzu dərisi. – Bir bağana almışam laf Buxara dərisinə oxşuyur
(Gəncə, Qazax, Şəki, Şuşa, Ucar) 1. qoşadırnaqlı heyvanlarda iki dırnağın arası 2. iki barmağın arası 3
(Quba) bax bağançanağ
(Sabirabad) heyvanın ayaqlarında olan buğum, bənd
I (Bakı) quyudan su çəkmək üçün qurğu. – Eşi, at nödü, zad nödü, bir yabım var, onu da bağareyə qoşuram
(Ağbaba) yabanı bitki adı
(Bakı) oğlan evi tərəfindən qız evinə göndərilən bağ novbarı, sovqat, xonça. – Ağəz, bildü:n? – Dünənnəri qo:şmızun qızıyçın bağbaşı gəlib; – Xalam qı