f. 1. Budaqlara ayrılmaq, şaxələrə ayrılmaq. // Budaqlar əmələ gəlmək, budaq atmaq. Ağaclar budaqlandı
sif. Budağı olan. Budaqlı ağac. – Sınıq budaqlı ağaclar qurumağa başlamışdı. Ə.Məmmədxanlı
sif. Budağı olmayan, budaqları kəsilmiş (qırılıb tökülmüş)
sif. məh. Qoçaq, igid
sif. məh. Dəlixasiyyət, ağıldanyüngül
f. bax budamaq
1. “Budamaq”dan f.is. Budama bitkilərin boy atmasına güclü təsir edir. 2. is. məh. Paya, dəyənək; iri əl ağacı
f. 1. Ağacın, kolun quru və ya artıq budaqlarını kəsmək, ya qısaltmaq. Yaz gələndə ağacları budayırlar ki, yaxşı inkişaf etsin
“Budanmaq”dan f.is. Tənəklərin quru budanması da yazda görülən əsas tədbirlərdən biridir. “Az. qad.”
məch. Ağacın, kolun quru və ya artıq budaqları kəsilmək, ya qısaldılmaq
icb. Budama işi gördürmək
is. Meyvə ağac və kollarının qurumuş budaqlarını kəsən adam. Manqanın bütün üzvləri budayıcıların seminarlarında iştirak etdilər
Budda dininə mənsub olan adam
[xüs. is.-dən] Eramızdan qabaq VI əsrin axırında Şimali Hindistanda ortaya çıxıb, sonradan Tibetdə, Çində, Hind-Çində və başqa Şərq ölkələrində yayılm
[rus. будка] Qarovulçu, növbətçi, yaxud bir şey satmaq və s. üçün, adətən taxtadan qayrılan kiçik tikili
is. və sif. Budkada şey satan, budka satıcısı
[ing.] xüs. Dəmiryol vaqonlarında, avtomobillərdə və s.-də toqquşma zamanı zərbənin, təkanın gücünü azaltmaq üçün yaylı qurğu
[fr.] 1. İçində qab-qacaq, yemək, içki və s. saxlanılan böyük şkaf. 2. Aşxanalarda, restoranlarda və s
is. 1. Bufetdə (2-ci mənada) xidmət edən işçi. 2. köhn. Bufet (2-ci mənada) sahibi
is. 1. Bufetçinin işi, sənəti. 2. köhn. Bufet saxlama
s. Bu gün olan, bu gün baş verən. Bugünkü söz sabahkı sözün körpüsüdür
is. Su və ya başqa bir maye bərk qızdırıldığı zaman hasil olan damcı zərrələrindən ibarət qaz, ya duman; buxar
is. Hələ burulmamış və işə qoşulmamış döllük heyvan (qaramal); kələ. Buğa seçdikdə onun yaxşı cinsdən olması, yaxşı nəsil verməsi və i
is. Kiçik buğa
“Buğalanmaq”dan f.is
f. Buğa halına gəlmək, böyüyüb buğa olmaq
is. Döllük üçün saxlanan erkək heyvan (qaramal)
is. Dənindən ağ un üyüdülən taxıl növü. Ağ buğda. Sarı buğda. Xırda buğda. Buğda unu
is. Buğda və başqa taxıllara ziyan verən cücü
sif. Buğda rəngli, qarayağız, əsmər. Biri sərtasər ağ, həm siyah telli; Biri buğdayıdır, amma şəkilli
bax buğdayı. İclası ortaboylu, arıq, qələmqaş, qaragöz, buğdayıbəniz bir adam aparırdı. P.Makulu
bax buğdayı. Bunların [əsirlərin] içində buğdayısifət, qonur gözlü, uzun kirpikli bir qız vardı. Çəmənzəminli
1. “Buğlamaq”dan f.is. 2. is. aşp. Buğda bişirilən ət; bozartma
f. Bir şeyi buğa (buxara) vermək, buğa tutmaq
“Buğlandırılmaq”dan f.is
məch. Buğ halına salınmaq, buğ çıxarılmaq, buxarlandırılmaq
“Buğlandırmaq”dan f.is
f. Buğa çevirmək, buğ halına salmaq, buxarlandırmaq
“Buğlanmaq”dan f.is
f. 1. Buğ olmaq, buğa çevrilmək, buğ halına gəlmək; buxarlanmaq. Günəşin təsiri ilə yerdəki sular buğlanır
“Buğlatmaq”dan f.is
f. Buğa çevirmək, buğa çevrilməsinə, buğ çıxmasına səbəb olmaq. Çaydanı buğlatmaq
bax bığıburma. [Məşədi İbad:] A kişi, vallah, mən nə qədər qoca olsam da, min buğuburma cavana dəyərəm… Ü
is. 1. anat. Sümüklərin uclarının bir-birinə birləşdiyi yer, oynaq yeri; bənd, məfsəl. Barmaqların buğumları // zool
zərf Bənd-bənd, kəsikkəsik. Qəlbim sərin, ruhum sevinclə dolğun; Bəlkə də uf deməzdim, doğransam buğumbuğum
is. zool. Onurğasız heyvanların bədəni və ayaqları buğumlu olan qrupu (xərçənglər, hörümçəklər, cücülər və s
“Buğumlanmaq”dan f.is
f. Buğum-buğum olmaq, bənd-bənd olmaq
sif. Buğumları, məfsəlləri olan; bənd-bənd
bax buğumayaqlılar