“Alışmaq2”dan f.is
is. məh. Bir neçə adamın şərikli qoyun və ya mal kəsməsi. [Bəxti:] Ay balam, mənim öz ətim ola-ola, niyə qoca inəyə alışma olum
f. 1. Öyrəşmək, vərdiş etmək, adət etmək. Soyuğa alışmaq. Papirosa alışmaq. Zəhmətə alışmaq. – Ata hər gün gedər işə, çalışar; Nə qədər zəhmət olsa da
f. Odlanmaq, alovlanmaq, od tutub yanmaq. Ocaq alışdı. Benzin qabı birdən alışdı. Taya ildırımdan alışdı
sif. məh. Alışma üçün qoyulan, ayrılan (bax alışma3). Alışmalıq qoyun
sif. [ər.] 1. Ən yüksək, ən baş, ən yuxarı. Ali məhkəmə. Ali baş komandan. Ali idarələr. Ali məktəb. Ali təhsil
is. [ər.] klas. Yüksək rütbəli, uca mənsəbli adam
sif. [ər.] 1. Başqalarının xatirinə öz şəxsi mənafeyindən keçən; namuslu, səxavətli, nəcib, nəcabətli
is. Nəciblik, nəcabət, mərdlik, safqəlblilik, səxavət; alicənab hərəkət. Alicənablıq göstərmək. – Nazimənin qarşısında minnətdarlıqla göz yaşları tökə
sif. [ər. ali və fars. gühər] klas. Yüksək nəsildən olan, əsilli, əsilnəsəbli, əsilzadə
[ər.] 1. is. Hər hansı bir elm sahəsində mütəxəssis olan adam. Azərbaycan alimləri. Dünyada tanınmış alim
[ər. alim və fars. …anə] bax alimcəsinə
zərf Alimə yaraşan bir tərzdə, bir alim kimi
is. [lat.] hüq. Övlad və ya qohumluq əlaqəsinə görə verilməli olan məbləğ, dolanışıq haqqı, xərci (məs
sif. [ər.] klas. bax aliməqam
sif. [ər.] klas. Yüksək rütbəli, yüksək vəzifəli, yüksək mövqe tutmuş
sif. [ər.] klas. Yüksək mənsəb (vəzifə) sahibi olan
is. 1. Hər hansı bir elm sahəsində böyük bilik, dərin məlumat. Onun alimliyinə şübhə yoxdur. 2. Alimin peşəsi, sənəti
is. [ər. alim və fars. nüma] isteh. Alim olmadığı halda özünü alim kimi göstərən, özünü alimə oxşadan adam, alim qiyafəsinə girən adam; yalançı alim
is. köhn. Alim olmadığı halda özünü alim kimi göstərmə, özünü alimə bənzətmə, alim qiyafəsinə girmə; yalançı alimlik
sif. [ər.] klas. Yüksək rütbəli, yüksək mənsəb sahibi olan
sif. [ər.] klas. 1. Yüksək şan və şərəf sahibi olan. Çox alişan nazəninlər görmüşəm; Sənin kimi şahzadə tapılmaz
sif. Ali məktəb bitirmiş. Alitəhsilli mütəxəssis. Alitəhsilli müəllim
sif. [ər.] klas. Uca, yüksək
[fr. əsli ər.] tex. kim. Boyaq deyilən bitki kökündən alınan, yaxud süni (sintetik) surətdə hazırlanan boyaq maddəsi
[əsli ər.] kim. Tərkibində azot və güclü fizioloji təsiri olan qələvi xassəli üzvi maddə. Alkaloidlərin çoxu qiymətli dərman maddəsidir
is. [ər. “əlkühl” sözündən] 1. Spirt. Sərxoşedici içkilərin hamısında başlıca təsir edən maddə … alkoqoldur
Həddindən artıq spirtli içkilər içmə; spirtli içkilərə aludə olma; içki düşkünlüyü; əyyaşlıq. Alkoqolizm ilə mübarizə
sif. Tərkibində alkoqol (spirt) olan, spirtli. Alkoqollu içkilər. Alkoqollu içki orqanizm üçün ən güclü zəhərdir
sif. Tərkibində alkoqol (spirt) olmayan; spirtsiz. Alkoqolsuz içkilər
is. 1. Birini təbrik üçün və ya bir şeyi bəyənmə ifadəsi olaraq əl çalma. Sürəkli alqışlar. Gurultulu alqışlar
“Alqışlamaq”dan f.is
f. Birini təbrik etmək üçün və ya bir şeyi bəyənmə ifadəsi olaraq əl çalmaq. Artisti alqışladılar. Natiqi çox alqışladılar
“Alqışlanmaq”dan f.is
məch. Əl çalınmaqla təbrik və təhsin olunmaq. Əslinə baxsan, [Gülnisə xala] oğlunun ilk müvəffəqiyyət və alqışlandığını gördükdən sonra, bircə şeyi ba
is. [ər.] köhn. Taxıl, un, yaxud yem, ot və s. alverçisi. Allaf dükanı
is. [ər. əllaf və fars. bazar] köhn. Keçmişdə: allaf dükanları olan bazar, ya küçə
is. köhn. Allaf peşəsi
is. [ər.] 1. Bütün kainatın yeganə yaradıcısı və idarə edəni; Yaradan, Tanrı, Rəbb. Lap qabaqlar Allahdan başqa heç kim yox imiş… (Əsatir)
bax allahaxtarıcı
is. tar. Allahaxtarıcılıq tərəfdarı
is. tar. 1905-ci il inqilabından sonra rus liberal ziyalıları arasında yayılmış dini-fəlsəfi cərəyan
bax allahaxtarıcılıq
is. tar. Allahquruculuq tərəfdarı. Allahqurucuların məqsədi
is. tar. 1905-ci il inqilabının məğlubiyyətindən sonra sosialdemokrat ziyalılar arasında yayılmış və yeni “sosialist” dini təbliğ etmiş dini-fəlsəfi,
is. məc. dan. Hökmranlıq, hakimlik, özbaşınalıq. [Safo:] Bu gödək adamlar da gündə üç dəfə allahlıq iddiasına düşürlər
is. Sədəqə. Dilənçi qoltuğundakı köhnə paltarı ki, ona allahpayı vermişdilər, Nurəddinə geyindirdi. S
is. [ər. Allah və fars. pərəst] Allaha inanan, Allaha sitayiş edən; dindar