1. Aralıq, ara, orta.
Köçün ara-bərəsində, tozun içində, qabağı öküz yüklü, arxası ağır şələli, boyunlarında uşaqları olanlar da qan-tər içində dartınıb … gedirdilər.
2. Hüdud, sərhəd.
Əsli ara-be-ara (müq. et: ala-be-ala, yəni alabula) kimi olub. Arada-bərədə kimi də işlədilir. (Bəşir Əhmədov
Tam oxu »сущ. разг. 1. середина, промежуток 2. предел, граница. Onun həyasızlıqlarının ara-bərəsi yoxdur его наглости нет предела
Tam oxu »