1. Arxa, dal. Yükü ardına almaq.
□ Ardına (ardınca) düşmək – dalınca düşmək, izləmək. Pul ardına düşmək. Ovçu tülkünün ardına düşdü. İş ardına düşmək.
2. Bir şeyin arxa, dal tərəfi, gerisi, geri tərəfdə olan yer. Evin ardı. Dəyirmanın ardı bağçadır.
– Günəş çəkilirkən dağlar ardına; Üfüqlər qarardı, sular qarardı.
3. Başlanmış bir şeyin davamı, dalı, mabədi, sonu. Məqalənin ardı məcmuənin gələn nömrəsində dərc olunacaqdır. Söhbətin ardı sabaha qaldı. Hekayənin ardı uzun olacaq.
□ Ardı kəsilmək – arası kəsilmək, dalı kəsilmək, qurtarmaq, bitmək.
Ardı (ardı-arası) kəsilməmək – bitməmək, qurtarmamaq, sonu-axırı görünməmək.
Dağların ardı-arası kəsilmir, zəncir kimi bir-birinə hörülmüş, bir-birini qucaqlamış kimi durur.
◊ Ardı açılmaq – 1) paxırı açılmaq, təqsirinin, eybinin üstü açılmaq, ifşa olunmaq;
2) yorulmaq, taqətdən düşmək, üzülmək.
Ardı atmaq – ayaq yoluna düşmək, qarın ağrısına düşmək, ayağı işləmək.
Ardı burulmaq – bərk arıqlamaq, zəifləmək, yeriyərkən taqətsizlikdən ayaqları dolaşmaq.
Ardı çıxmaq – 1) bərk arıqlamaq, zəifləmək, bərk yorulmaq;
2) lap qocalmaq, əldən düşmək, ölümü yaxınlaşmaq.
