“Bürümək”dən f.is
f. 1. Hər tərəfini bir şeylə sarımaq, bir şeyə bükmək. Laçın qəfildən yapıncısını açıb Gülyazı bürüdü
is. 1. Mis, sink, qalay xəlitəsindən ibarət metal. 2. Bürüncdən qayrılmış. Bürünc ləyən. Bürünc məftil
is. bot. Taxıllar qrupuna mənsub birillik ot bitki
is. Bürünməyə yarayan örtü, üst geyim. Bu gecə məndən yatdı yoxdu, gərək bir bürüncək götürəm. C.Məmmədquluzadə
sif. Bürüncək geymiş, üzərinə bürüncək salmış, bir şeyə bürünmüş
“Büründürmək”dən f.is
bax bürümək 2-ci mənada. Ay örtüyü büründürür aləmi; Çulğalayır, geyindirir aləmi. A.Səhhət
is. 1. “Bürünmək”dən f.is. 2. Qarlı, yağmurlu havalarda üstdən geyilən bürüncək; yapıncı, plaş. Çoban bürünməsi
qayıd. 1. Özünü bir şeylə bürümək; örtünmək. Şala bürünmək. – Qaydasıdır, qara çarqat bürünür; Siyah, zülfün ucu yerdən sürünür
sif. Bir şeyə bürünmüş. Nənəqız yarımsöykəli halda çadrasına bürünüklü (z) yatmışdı. S.Rəhimov
“Bürüşdürmək”dən f.is
f. 1. Bürüşük hala salmaq, bürüş-bürüş etmək, qırışdırmaq, əzişdirmək. Kağızı, parçanı bürüşdürmək. 2
bax büzüşdürücü
məch. Bürüşük hala salınmaq, bürüş-bürüş edilmək, qırışdırılmaq, əzişdirilmək. Bütün kağızlar bürüşdürülübdür
“Bürüşmək”dən f.is
f. 1. Bürüşük hala düşmək, bürüş-bürüş olmaq, qırış-qırış olmaq. Üzü bürüşmək. Paltar tamam bürüşmüşdür
f.sif. Bürüşük hala düşmüş, bürüş-bürüş olmuş, qırış-qırış olmuş, qırışmış. Bürüşmüş kağız. Bürüşmüş pərdə
sif. [fars.] Yaxşı bişmiş, kövrək bişmiş, qızarmış. Bürüştə çörək. Bürüştə qutab. Bürüştə paxlava. – [Mirzə Qulam:] Kabab ilə bürüştə lavaşın ayrı ləz
is. Bürüştə bişmiş şeyin halı; kövrəklik
1. sif. Bürüşmüş halda olan; qırışıqlı, qırış-qırış. Bürüşük üz. Bürüşük köynək. – [Kərim baba] bürüşük və titrək əli ilə göyün şimal tərəfindəki kiçi
is. Bürüşük şeyin halı. Üzün bürüşüklüyü qocalığın nişanəsidir
sif. [fars.] Odda qovrulan (qovrulmuş), odda yanan (yanmış). □ Büryan eyləmək (etmək) – 1) odda yandırmaq, qovurmaq; 2) məc
is. [ər.] 1. Müəyyən qayda və üsullarla tərtib edilmiş şənlik, məclis, bayram, yaxud təziyə; mərasim
sif. Təntənəli, dəbdəbəli, təmtəraqlı
zərf Tamam, tamamilə. Büsbütün yorulub gücdən düşmək. Büsbütün əl çəkmək. O büsbütün haqlıdır. – Anaxanımın səbri büsbütün tükəndi
[fr.] İnsan bədəninin beldən yuxarı hissəsinin heykəli. Füzulinin tuncdan tökülmüş büstü. – Fərman bəy Tərlanın yazı stolundan bir qədər irəli qoyulmu
is. [fars.] 1. Bütpərəst xalqların ibadət etdikləri heykəl, şəkil və s. // məc. Pərəstiş edilən şey. Mən o zalım yarə bir büt tək pərəstiş eylərəm
is. və sif. Büt qayıran, büt satan. Yol kənarında bütçü dükanı, qanbur bir ixtiyar əlində böyücük bir büt yonur… H
[fars.] bax bütxana
is. [fars.] Bütlərə ibadət olunan ev, bütpərəstlərin ibadətxanası. Sənəmlər fikri çıxmaz xatirimdən bir zaman, guya; Yazan dəmdə bu viran olmuşu bütxa
sif. 1. Bir küll halında olan; yarım, ya parça halında olmayan; kəsilməmiş, qırılmamış, dağılmamış; yekparə, tam
“Bütövlənmək”dən f.is
f. Bütöv olmaq, bütöv hala düşmək
“Bütövləşdirilmək” dən f.is
məch. Bütöv hala salınmaq
“Bütövləşdirmək”dən f.is
f. Bütöv hala salmaq
is. Bir parçadan ibarət olma, bir küll halında olma; bütöv şeyin halı; yekparəlik, tamlıq
is. [fars.] 1. Bütlərə sitayiş edən adam. Xəzərlər əvvəllərdə bütpərəst idilər. A.Bakıxanov. 2. məc. Allaha inanmayan, kafir mənasında
is. Bütlərə sitayiş. Dağıstan tayfaları da xəzərlərin istilası və müsəlmanların məhv edilməsi nəticəsində yenə bütpərəstliyə qayıtdılar
1. əvəz. Hamı, hamısı, ümum, cəmi. Bütün xalq. Bütün aləm. Bütün gecəni işlədim. Bütün qüvvələri topladıq
zərf Bütöv parçalarla, bütün halda. Gilası bütün-bütün udma, çeynə, tumunu çıxart. Mir Cəlal
zərf Bütünlüklə, tamamilə, lap
“Bütünləşdirmək”dən f.is
f. 1. Bütün hala salmaq. 2. Əskiyini qoyub tamamlamaq. 3. Bir şeyin parçalarını yapışqan və s. ilə yapışdırıb birləşdirmək, bütöv hala gətirmək
“Bütünləşmək”dən f.is
f. Bütün hala düşmək
is. Bütün şeyin halı, tamamlıq
zərf Tamamilə, tamam, hamısı, tam surətdə. Pambığın yığılması və təmizlənməsi işləri bütünlüklə mexanikləşdiriləcəkdir