azqıntı düşməx’: (Ağdam) azmaq. – Keşmişdə olur iki uşax, ollar azqıntı düşür, itir
I (Bakı, Ordubad) iri, çox böyük, nəhəng. – Bakidə azman öylər tikilir (Bakı); – Atam bir azman keçi aldı (Ordubad) II (Ağdam, Bakı, Beyləqan, Borçalı
(Kəlbəcər) qarınqulu. – Möysün çox aznour adamdı, heç nəynən doymur
(Xanlar) azacıq. – Oradakılar da hamsı köçüf, azpuçux qalan da gələr, orda qalmaz. Bb
bab gəlməx’: (Ağdam, Qarakilsə, Şuşa) 1. üstün gəlmək, qalib gəlmək (Ağdam, Şuşa). – Sən mq: bab gələmməzsəη (Ağdam); – Mq: bab gələn hələ anadan olmu
(Başkeçid, Təbriz, Füzuli) ata. – Babam maηa kitaf alıf (Başkeçid); – Get gör, baban gəldimi öyə? (Füzuli)
I (Gəncə) boz rəngli mərcan. – Bajımın babaquluları itif II (Gəncə) ilbiz. – Əyə, babaqulunu niyə öldürürsəη, yazıx döymü?
(Gəncə) yalançı pəhləvan. – Sən nə babayoğurt kimi atılıf tüşürsəη?
(İmişli) şayiə ◊ Babılbas aparmağ (İmişli) – şayiə yaymaq. – Fatma babılbas aparır, ya:nı şa:ya aparır
(Lerik) böyütmək
I (Biləsuvar, Təbriz, Yardımlı) pəncərə. – Bacanı ört (Biləsuvar); – Bacanın üssündə çirax asılmışdı (Təbriz) II (Culfa) taxça III (Balakən) bacanaq
(Zaqatala) şax, ağacın kəsilmiş nazik budaqları. – Bacğun tök, təndir yaxşı qızarsın
I (Basarkeçər, Bərdə, Gəncə, Naxçıvan, Şərur, Yevlax, Zəngilan) 1. təndir qurmaq üçün tərkibinə keçi qılı qatılmış sarı torpaqdan hazırlanan palçıq (G
(Zaqatala) əmiarvadı, əmidostu. – Bada, acmışam, bir az yemək ver
(Zəngibasar) ot adı
(Ucar) badalaq ◊ Badağ qurmağ – badalaq vurmaq, badalaq gəlmək. – Bı ko: döylü, adama badağ qurur
(İmişili) uzağa qaçmamaq üçün heyvanın iki ayağını bir-birinə bağlamaq. – Ə:, qoyunu badağlamamısan, quzu əmmeyib?
I (Xaçmaz, Quba, Qusar) camış balası. – Badax gəlmədi (Quba) II (Zaqatala) mis qab III (Gəncə, İmişli, Qazax) uzağa qaçmamaq üçün quşların, heyvanları
(Qazax) badalaq vurmaq. – Uzun adamı tez badaxlıyıf yıxmağ olar
(Təbriz) yalançı. – Badal adamnara hörmət eləmirdilə
(Gədəbəy) kələk ◊ Badalğa gəlməx’ – kələk gəlmək, aldatmaq. – Mq: badalğa gələmməssəη sən
(Cəbrayıl, Əli Bayramlı, İmişli, Qarakilsə) bax badağlamağ. – Qoyunu badıyın, qaçmasın (İmişli); – Apar quzını bada, gə bıra (Qarakilsə); – Qoyun quzu
(Kəlbəcər) bağlarda bitən cır ərik. – Badamcanın çağlası çox acı olur
(Qazax) işsiz, boş. – Badana adam dağaetməz ◊ Badana e:rə (Qazax) – əbəs yerə, boş yerə. – Badana e:rə burda nə:zersəη?
(Kəlbəcər, Qarakilsə) kiçik əkin sahəsi. – Bu badar görəsən kimindi? (Kəlbəcər)
I (Bərdə, Mingəçevir) dağınıq, pərakəndə. – Evin şeyləri badarbucaxdı (Bərdə) II (Qarakilsə) yanaşı, bir-birinə yaxın
(Ağdam, Göyçay) palçıqlı. – Ayağı baddaxlı hara girirsən? (Ağdam)
(Şamaxı) yaxşı bişirilməmiş ◊ Baddamac eləməy (Şamaxı) – yaxşı bişirməmək. – Quymağı baddamac elədün, biz yimiyəcöüg
(Şuşa) dudkeş
(Bakı) uzunboğaz corab
(Qax) eybəcər
(Qazax) suyun qarşısını kəsmək
(Çənbərək) ot biçmək üçün ayrılan sahə. – Sədir, bizə badırğanı nə vaxt verəçəx’siηiz?
(Çənbərək) soyumaq, həvəsdən düşmək. – Nərman işdən badırğalandı, da: <daha> işdiyəmmir həməşəki kimi
(Ağbaba) vəhşi. – Elə bil badırqayı böyyüf
I (Ağdam, Bərdə, Borçalı, Füzuli, Hamamlı, Qazax, Şərur) başqaları ilə dəyişik düşməmək üçün toyuğun ayağına tikilən əski parçası, nişan
(Borçalı) başqaları ilə dəyişik düşməmək üçün toyuğun ayağına əski parçası (nişan) tikmək. – Töyugü badışdıyıllar ki, qonşunkuynan dəyişix’ tüşməsin
(Quba) saxsı nimçə. – İkimizi bir badi aş doydurmaz
(Oğuz) mis piyalə. – A:z, ma: bir badiçə gət, doğrama yi:jəm
(Naxçıvan) gözəl qoxulu göyərti növü
(Qax) bacı. – Badiy, Qullu <Güllü> badiy evdədimi?
(Başkeçid) nanə
(Quba, Şəki) 1. saxsı piyalə (Quba) 2. qulpsuz mis qab, badya. – İnəx’dən bir badiyə süt sağdim (Şəki)
I (Gəncə, Qazax, Şuşa, Tərtər) müalicə məqsədi ilə xəstənin kürəklərinə qoyulan banka, stəkan, küpə. – Söyuxdəymənin birimci dərmanı badkeşdi (Gəncə);
(Ordubad) dərman bitkisi adı. – Mədədə daş olanda badricin suyun sıxıb, xəsdiyə verillər
(Şamaxı) dustaq üçün evdən aparılan xörək, yeməli şeylər. – Həsən üçün dünən qazamata badyannıx aparmışdım
(Ağdam, Bərdə, Cəbrayıl, Füzuli, Gədəbəy, İmişli, Qarakilsə, Qazax, Quba, Oğuz, Salyan, Şəki, Şəmkir, Tovuz, Zəngilan) 1
bafard eləməx’: (Çənbərək) dözmək, davam gətirmək. – Göhcənin qoyunu burda bafard eləmir
(Hamamlı, Qazax) 1. əlvan parçadan paltara tikilən haşiyə (Qazax) 2. zərli parça adı (Hamamlı). – Bafda dingiyə həm gözəllix’ verirdi, həm də onu saxl
(Göyçay) bax bayxa