1. zərf Marçıltı ilə, marçıltı səsi çıxararaq, marçamarçla. Maçamaç öpmək. 2. is. Bir-birini öpmə (çoxları haqqında)
bağl. [ər.] Cümlənin əvvəlində gəlib, məzmununda güzəşt olmayan cümləyə güzəştlik xüsusiyyəti verir – bu səbəbə görə ki, buna görə ki (çox vaxt “ki” b
[fr.] Fransada, 1917-ci il inqilabından qabaq isə Rusiyada və bəzi başqa ölkələrdə: ərli qadına (adətən familiyasına qoşularaq) müraciət edilərkən işl
[coğr. addan] Adətən alt paltarlıq, sıx ağ pambıq parça. // Həmin parçadan tikilmiş. Madapolam köynək
sif. [ər.] Ən istəkli, ən əziz; arxa, ümidgah (övlad haqqında). [Qarı:] …Ay xanım, madar bir qızım var
is. [ər.] 1. Rəsmi bir sənəddə, siyahıda, lüğətdə və s.-də müstəqil bölgü; bənd, paraqraf. Cinayət kodeksinin beşinci maddəsi
is. [ər.] 1. Təbiətdəki fiziki cisimlərin əsasını təşkil edən şey. Qida maddələri. Zəhərləyici maddələr
zərf [ər. maddə və fars. …bə…] Maddə-maddə, bəndbəbənd; maddələr üzrə. Qərarı maddəbəmaddə müzakirə etmək
sif. [ər.] 1. Şüurdan asılı olmayaraq mövcud olan; cismani, fiziki. Maddi varlıq. Maddi aləm. // Maddəyə aid olan
“Maddiləşmək”dən f.is
f. Maddi şəkil almaq, konkret şəkil almaq
is. Maddədən ibarət olma, maddi şeyin xassəsi (mənəvilik ziddi). // Şüurdan asılı olmayaraq mövcud olma; cismanilik
is. [ər.] klas. Maddi, cismani şeylər (mənəviyyat əksi)
[coğr. addan] Tünd üzüm şərabı növü
is. [fars.] klas. Ana. Madərləriniz etdi sizə mehrü məhəbbət; Ağuşi-şəfəqqətdə sizi bəslədi rahət. M
is. tar. Qadın qohumluğu xəttinə əsaslanan və qadının hakim olduğu qəbilə qruplarından ibarət ibtidai icma quruluşu forması; matriarxat
[fr.] Fransada, 1917-ci il inqilabından qabaq isə Rusiyada və bəzi başqa ölkələrdə: adətən kübar qızların, yaxud subay qadınların adlarına qoşulan söz
[ital.] Katoliklərdə: İsanın anası sayılan Məryəmə verilən ad, habelə onun heykəli və ya şəkli
is. [fars.] Dişi at. Boğaz madyan. – Tağı əmi … atları suvarmağa göndərəndə, mənə də boz madyana minməyə izin verdi
is. Macarların özlərinə verdikləri ad
[ital.] Bəstəkara, dirijora və ya başqa görkəmli incəsənət xadiminə hörmət üçün verilən ad
[ər.] köhn. Başqa, əlavə. Bunlardan maəda, Vaqifin … yazdığı müxəmməsin məali-pürməzmunu həmişə doğruluq üzrə qalıb… F
is. [ər.] İmkan, macal. □ Mafar verməmək – tələsdirmək, macal verməmək. [Faytonçu:] Adə, çöllü balası, ağzını açıb hara baxırsan, otur gedək, yoxsa va
is. [ər.] İçərisinə tabut qoyulub aparılan xərək. Səlim qocanı yudu, kəfənlədi, sonra mafəyə qoydu, həmən dediyi gül ağacının dibində basdırdı
is. [ital.] Terror yolu ilə məqsədini həyata keçirən gizli təşkilat və ya cəmiyyət. Mağaraya təpilmiş neçin o qart canavar; …Mafiyası üstündə əsim-əsi
bax məfrəş. Bu xəbəri anam da eşidən kimi dinməz-söyləməz mafracını açdı və şeyləri bükdü, qoydu yerinə
sif. Etibarsız (əşya haqqında), korlanmış, xarab olmuş
[lat. magister – müəllim] Elmi dərəcə, habelə belə dərəcəsi olan şəxs
[lat. magistralis – yönəldici, əsas] 1. Hər hansı bir yolun əsas xətti. Dəmiryol magistralı. Su magistralı
is. [lat.] Sehrbazlıq, cadugərlik, ovsunçuluq
is. Toy, yas və s. məclislər üçün qurulan böyük çadır. Dəfn mərasimindən sonra, qurulmuş iri mağarda xeyrat verildi
is. [ər.] 1. Dağ və qayanın içinə doğru uzanan, yaxud yer altında olan geniş oyuq; zağa, kaha. Ayı mağarası
is. Sap çarxı, qarqara
is. [əsli ər. “məxazin”dən] Böyük dükan, iri ticarət müəssisəsi. Bakı universal mağazası. – Hər küçədə bir və ya iki xırda dükandan başqa … bütün mağa
“Heç olmazsa”, “nə yaxşı ki”, “əcəb ki” mənalarında işlədilən ara söz. [Abbas:] Qarı nənə, imanın kamil olsun, mağul dərdlilərin dərdinə qalırsan… “Ab
is. [fars.] Ay. // Klassik şeirdə gözəlin surətinə işarədir. Görsən üzün ol mahın, bas bağrına gərduntək; Dön başına yalvarəyalvarə, salam eylə! M
sif. [ər. mühal] Çətin əmələ gələn, mümkün olmayan, baş tutmayan, qeyrimümkün. Mahal işdir. – Cəhani tərk edərəm, cümlə dövlətü varı; Mahaldır eləmək
is. [ər. məhəll] tar. Dövlət ərazisinin müəyyən idarəçilik sahəsi (inzibatisiyasi, təsərrüfat, hərbi və s
is. [sanskr.] Hindistanda hökmdar titulu. Orta əsrlərdə iri feodallara, müstəqil knyazlıqların hakimlərinə, yeni və ən yeni dövrlərdə isə bəzi knyazla
is. [sanskr.] 1. Hind mifologiyasında dünya ruhu, “ilahi insan”. 2. Hindistanda görkəmli, xüsusi ehtiram bəslənilən adamların adına əlavə
sif. [ər.] Məharətli, bacarıqlı, qabiliyyətli, işini əla bilən, usta. Mahir çalğıçı. Mahir rəssam. – [Ağa Kərim:] Axır eşitdim ki, qardaşın arvadına v
zərf [ər. mahir və fars. …anə] Məharətlə, ustalıqla, mahircəsinə. Mahiranə təsvir etmək
bax mahiranə
“Mahirləşmək”dən f.is
f. Mahir olmaq, ustalaşmaq, məharət qazanmaq. Ovçuluqda mahirləşmək. – [Mirzə Həsən:] Uşaqlarımız əkinçilik işlərində də mahirləşirlər
is. Mahir olma; məharət, ustalıq. Mahirlik göstərmək. – Mollalardan o yana oturmuş hacılar başmaqların hər tərəfinə mahirlik ilə tutulmuş güləbətini g
is. [ər.] 1. Daxili məzmun, xüsusiyyət, əsil məna, məğz, əsas. Məsələnin mahiyyəti. – Ona arxayınsan ki, bu işlərin mahiyyətini və sirrini duymayacaql
is. [ər. məhluc] Çiyidi təmizlənmiş, çiyidsiz pambıq. Cərgə pambığından alaq vurulsun: Misir mahlıcından qalaq vurulsun
“Mahlıclamaq”dan f.is