1. Acı şeyin halı; acı dadma. Ağız acılığı. Yağın bir az acılığı var. Ağzımda acılıq var.
2. məc. (bəzən cəm şəklində işlənir). Uğursuzluq, fəlakət, məşəqqət və s. nəticəsində doğan acı hiss.
[Təliə:] Bəlkə də şair məni bu günün acılıqlarını dadızdırmaq üçün ölümdən qurtardı.
Qadının üzünü bir acılıq bürüdü. Qaşları çatıldı.
[Koxa:] Axı acılıq bir il gedər, töhmət min il.
3. məc. Kəskinlik, kinayəlilik.
Kəyan Mahmudun gözlərinə baxdığı vaxt ancaq onun sözlərindəki acılığı duydu.
4. məc. Pislik, kəskinlik, sərtlik.
Zəmi yerini bürüyən havanın acılığı Alo kişinin zəhləsini tökürdü.