1. Qoşulan və minilən ev heyvanı.
Kəhər at nalı neylər?! Ağ buxaq xalı neylər… ().
Ata minəndə özünü, atdan düşəndə atı unutma. ( Ata. sözü ). Uca atın üstündə oturub, kəndin alçaq divarlarından həyətin yarısını görürdüm.
□ At çapmaq – at qovmaq, at sürməklə yarışmaq.
[Heydər bəy:] Bu necə əsrdir, bu necə zəmanədir? Nə at çapmağın qiyməti var, nə tüfəng atmağın hörməti var.
[Sabir:] Bizim evin böyründəki düzdə çoxlu at çapırlar.
Cıdır atı – at yarışında iştirak etmək üçün saxlanılan at.
Minik atı – ancaq minmək üçün saxlanılan at.
Orta atı – arabada ortaya qoşulan at.
Yan atı – arabada və s.-də həmişə yana qoşulan at.
Yedək atı – ehtiyat üçün yanda aparılan at.
2. Uşaqların at kimi mindikləri ağac və s.
◊ At başı salmaq – münasibətsiz və yersiz müdaxilə etmək.
At gücü tex. – mühərrikin qüvvəsini ölçmək üçün ölçü vahidi (saniyədə 75 kiloqram-metrə bərabərdir).
At oynatmaq – 1) at minib hünər göstərmək, at minməkdə məharət, igidlik göstərmək;
2) məc. meydanı boş görmək, meydan oxumaq.
At zavodu – cins at yetişdirən müəssisə.
Meydana at salmaq – söhbət zamanı ortalığa, mətləbə dəxli olmayan söz salmaq.
