◊ Al dil – hiylə, məkr, aldatma, yalan.
Al dilə tutmaq – aldatmaq, tovlamaq, hiylə işlətmək.
Ala düşmək – şərə düşmək, kələyə düşmək, tora düşmək.
is. Xurafata inananların təsəvvüründə: qaranlıqda tək qaldıqda guya insanın gözünə görünən mövhum surət, xəyal; qulyabanı (bəzən “al anası” şəklində i
Tam oxu »1. sif. Qırmızı. Al bayraq. Al qan. Al şəfəq. – Al yanaqların sanasan ki, qızılgül xərməni; Tər zənəxdaninə baxdıqca cünun eylər məni
Tam oxu »1 прил. красный, алый, пурпурный. Al don красное платье, al bayraq красное знамя, al qan алая кровь, al şəfəq алая заря 2
Tam oxu »s. 1. rosy; ruddy; red; al yanaqlar rosy / ruddy cheeks pl.; al bayraq red banner; al qırmızı dark red, vermilion; 2
Tam oxu »1. прил. яру, ал; al bayraq яру пайдах; al qan яру иви; 2. сущ. яру пек, яру парча; 3. сущ. куьгьн. дишегьлийри ччинриз, пӀузарриз ядай яру ранг
Tam oxu »(Ağcabədi, Ağdam, Bakı, Cəbrayıl, Füzuli, Qazax) hiylə, yalan. – Məni al dilə tutma, nə sözün var mərdana deynən (Ağdam)
Tam oxu »I AL (rəng) [Cavahir] Sənin sinəni təzə al qanıma boyadım (M.Hüseyn); QIRMIZI Qəlbimizdən asmışıq beş guşəli ulduzu; Bayrağımız qırmızı, bu gün yer, g
Tam oxu »sif. is. 1) adj vermeil,-le ; rouge ; écarlate ; 2) n malice f ; ruse f ; astuce f ; ~ qırmızı écarlate f (rəng) ; ~a düşmə être trompé, -e (trahi,-e
Tam oxu »AL1 ə. 1) ocaq, nəsil; 2) sülalə, bir nəsildən olan adamlar. Ali-əba Məhəmməd peyğəmbər və onun nəslinə mənsub dörd nəfər (Məhəmməd, Fatimə, Əli, Həsə
Tam oxu »Dilimizdə “Sənə al da geysən, yaraşır, şal da geysən” cümləsi var. Al sözü “narıncı (оранжевый) rəngdə olan ipək parça” deməkdir
Tam oxu »AL I is. köhn. Hiylə, məkr, yalan. Koroğlunu al dil ilə tutandı; Ölər əcəm oğlu getməz bu yerdən (Dastanlar)
Tam oxu »AL – SOLĞUN Zümrüd göydə günəş yandı; Al şəfəqə yer boyandı (S.Vurğun); Onun solğun yanağı qızarmağa başlayırdı (S
Tam oxu »Hiylə, məkr, yalan. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qırmızı. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Görsün mən dəlinin indi gücünü, Boyansın əndamı al qana, gəls
Tam oxu »