Çartalizm makroiqtisadiyyatda — pulun barter problemlərinin kortəbii həlli kimi və ya borc işarəsi[1] vasitəsi olaraq deyil, iqtisadi fəaliyyətə yönəltmə səylərindən qaynaqlandığını iddia edən pul nəzəriyyəsidir. İqtisadi fəaliyyətlərə görə verdikləri valyuta ilə ödənilməli olan suveren hüququ müqabilində dəyəri vardır.
Alman iqtisadçısı Qeorq Fridrix Knap, 1905-ci ildə Alman dilində nəşr olunan və 1924-cü ildə İngilis dilinə çevrilən Dövlət Pul Nəzəriyyəsində "Çartalizm" terminini tətbiq etmişdir. Adı Latın nizamnaməsindən işarə və ya bilet mənasında gəlir.[2]Knap "pulun bir əmtəə deyil," qanunun yaradılmasıdır "olduğunu müdafiə etdi.[3] Knap, dövlət pul nəzəriyyəsini o dövrdə qızıl standartında təcəssüm etdirilən "metalizm" lə müqayisə etdi, burada valyuta vahidinin dəyəri içərisində olan və ya dəyişdirilə bilən qiymətli metalın miqdarından asılı idi. O, dövlətin pul kütləsi meyarının "dövlət xəzinələrində qəbul edilənlər" olması ilə dövlətin təmiz kağız pullar yaradaraq onu qanuni ödəmə vasitəsi kimi tanıyaraq dəyişdirilə biləcəyini iddia etdi.
İqtisadçılar Uorren Mosler, L. Rendall Rey, Stefani Kelton və Bill Mitçell, pul yaratmağın izahı olaraq çartalizmin canlanmasından böyük ölçüdə məsuliyyət daşıyırlar; Rey bu dirçəliş formülasyonunu neo-çartalizm adlandırır[4].
Avstraliyanın Nyukastl Universitetində Tam Məşğulluq və Ədalət Mərkəzinin və ya CofFEE-nin qurucusu Mitçell, müasir neo-çartalizmi izah etmək üçün "müasir pul nəzəriyyəsi" ifadəsini tətbiq etdi və bu termin hazırda geniş yayılmışdır. Skot Fulluayler, bank və pul sistemlərinin detallı bir texniki təhlili əlavə etdi.[5]
Rocer Malkolm Mitçellin Sərbəst Pul[6] kitabında çartalizmin mahiyyəti sadə dillə təsvir olunur.
Rey kimi bəzi müasir tərəfdarları çartalizmi Postkeynsçi iqtisadiyyatında yer alır, çartalizm isə hər ikisi də endogen pulun, yəni dövlət kimi bir iqtisadiyyatda yaradılan pulun pul dövriyyəsi nəzəriyyəsinin alternativ və ya tamamlayıcı nəzəriyyəsi kimi irəli sürülmüşdür. qıt xərclər və ya bank krediti, kənardan deyil, qızıl kimi. Tamamlayıcı baxımdan çartalizm "şaquli" (dövlət və özəl sektor arasında və əksinə) qarşılıqlı əlaqələri izah edir, zəncir nəzəriyyəsi isə "üfüqi" (özəl və xüsusi) qarşılıqlı əlaqə modelidir.