İqtisadi sosiologiya — sosial nəzəriyyə baxımından iqtisadi fəaliyyətin təhlilini əhatə edən sosial tədqiqatların istiqaməti.
İntizam bütün sosial-iqtisadi proseslərin məcmuəsini - istər bazarlarla, istərsə də dövlətlə, ev təsərrüfatları və ya fərdlərlə əlaqəli olmasını öyrənir. Sosioloji metodlar da daxil olmaqla müxtəlif məlumat toplama və təhlil metodlarından istifadə olunur. İqtisadi sosiologiya insan hərəkəti, iqtisadiyyatın və cəmiyyətin inkişafı ilə bağlı spesifik fikirlərə əsaslanır.
Davranışçı (pozitivist) yanaşma çərçivəsində iqtisadi sosiologiya “pul və digər varlıqların alınması və istifadəsi ilə əlaqəli böyük sosial qrupların davranışlarını öyrənən” elm kimi başa düşülür (F.N. İlyasov)[1].
İqtisadi sosiologiya klassik iqtisadi nəzəriyyənin təklif etdiyi insan modelindən yayınır. "İqtisadi insan" həddindən artıq eqoist və digər insanlardan təcrid olunmuş, həddindən artıq rasional və məlumatlıdır[2] . İqtisadi maraq məntiqinə tabe olan avtomat kimi davranır. İqtisadi sosiologiyada insan aktyor olmaq və şəraitə baxmayaraq hərəkət etmək, həm iradə, həm də rahatlıq göstərməklə bir hərəkət məntiqindən digərinə keçə bilir[3]. Bu, öz gələcəyini quran, ardıcıl və refleksiv hərəkətlər edə bilən bir insandır. Eyni zamanda, bir şəxs rəsmi və qeyri-rəsmi şəbəkələrin içəriyə daxil olur, müdir və ya müxtəlif təşkilatlara tabe olaraq girir, sosial qrupların bir hissəsi kimi çıxış edir, yerli və milli icmalara aiddir[4] .
İqtisadi sosiologiya iqtisadi hadisələrin təhlilinə yeni bir yanaşma kimi ortaya çıxdı. Xüsusilə yanaşmanın yeniliyi iqtisadi quruluşların və qurumların cəmiyyətdə hansı rol oynadığını, cəmiyyətin iqtisadi quruluşlar və təsisatların təbiətinə təsirinin nə olduğunu izah etmək cəhdi idi[5].
Kapitalizmlə müasirlik arasındakı əlaqə klassik iqtisadi sosiologiyanın xarakterik tədqiqat mövzusudur. Məsələn, Maks Veberin (1905) "Protestant Etikası və Kapitalizmin Ruhu" və Georq Zimmelin (1900) "Pul Fəlsəfəsi" təəccüblü əsərləri kimi. İqtisadi sosiologiyanın başlanğıcının Aleksis Tokvilin Amerikadakı Demokratiya (1835-1840) və Köhnə Rejim və İnqilabın (1856) əsəri olduğu güman edilə bilər. Klassik iqtisadi sosiologiya dövrünün görkəmli nümayəndələri Franz Oppenheimer, Karl Marks, Maks Veber, Verner Sombart, Yozef Şumpeter və başqalarıdır[6].